Όταν επιμένεις στο ίδιο λάθος, δεν σου βγαίνει σε καλό

Τελικά η Αντιπολίτευση νοσεί βαθύτερα απ΄οτι αναμενόταν. Οι δημοσκοπήσεις, όλες οι δημοσκοπήσεις δύο χρόνια τώρα, εντοπίζουν ότι ακόμα και σε καμπές στις οποίες η Κυβέρνηση εμφανίζει  φθορές, η Αντιπολίτευση κατορθώνει ή να μην καρπώνεται τίποτα ή να «εισπράττει» το πολύ ποσοστά της τάξης του 0.5%.  Το ίδιο ισχύει και στις δημοσκοπήσεις μετά το Καλοκαίρι, αν και η Αντιπολίτευση είχε σπεύσει να προαναγγείλει ότι η Κυβέρνηση έχει καταρρεύσει, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός σε αποδρομή και ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές εκρήξεις. Το που στήριζε αυτές τις εκτιμήσεις είναι ασφαλώς δικό της θέμα δικό της μυστικό. Ωστόσο, αυτό δεν επαληθεύτηκε δημοσκοπικά. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της OPINION POLL η Κυβέρνηση είχε σημαντικές φθορές. Η ικανοποίηση από το Κυβερνητικό έργο μειώθηκε κατά 5% σε σχέση με την αντίστοιχη μέτρηση του Ιουλίου, η ικανοποίηση από το έργο του Πρωθυπουργού κατά 4.6% και η απόδοση της Ν.Δ στην Πρόθεση ψήφου κατά 2.1%. Ωστόσο , από αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε μόλις κατά 0.5%, τα δε ποσοστά  του  ΚΙΝΑΛ μειώθηκαν κιόλας. Η τακτική της περιγραφής μιας καταστροφής της Ελλάδας που διατελείται από αυτή την Κυβέρνηση  και  της πόλωσης φαίνεται για άλλη μια φορά να ηττάται. Πρώτος το πληρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ και δεύτερο το ΚΙΝΑΛ που κατά την διάρκεια ειδικά του Καλοκαιριού φαινόταν να ανταγωνίζεται τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολωτικό, ισοπεδωτικό λόγο.

Ασφαλώς η υποδοχή της δημοσκόπησης και θα πρέπει αυτό να αναμένεται και για όσες δημοσκοπήσεις δεν συμμορφωθούν στο επόμενο διάστημα  με τα όσα εγκεφαλικά και βολονταριστικά ισχυρίζεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτή που αρμόζει σε ένα κόμμα που ανακαλύπτει παντού εχθρούς είτε αυτοί είναι στημένοι δημοσιογράφοι, είτε πληρωμένοι δημοσκόποι, είτε γενικώς το «σύστημα». Αυτό ζήσαμε και όταν ανερχόταν στην εξουσία, αλλά και όταν μαζί με τους ΑΝΕΛ κυβέρνησαν και συνδέεται με την δημοκρατική αντίληψη που έχουν. Αυτό ζήσαμε και πριν τις Ευρωεκλογές και Εθνικές του 2019 όταν κατήγγειλε όλους όσους δεν συμφωνούσαν ότι « το παιχνίδι παίζεται». Δικό τους πρόβλημα. Το μόνο που αξίζει να σχολιαστεί είναι ότι όποιος δεν κατανοεί τι διατελείται γύρω του, όποιος κοντράρεται με την πραγματικότητα δεν έχει συνήθως καλή κατάληξη. Από μια άλλη άποψη, αυτό το λάθος κάνει και το ΚΙΝΑΛ, όχι ασφαλώς  ως προς την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά ακολουθώντας μια τακτική που δεν αντιτίθεται μόνο στην κοινωνική πλειοψηφία, αλλά και σ΄αυτό το μοντέλο δημιουργικής, μεταρρυθμιστικής αντιπολίτευσης που αναζητά πάνω από το 70% των πρώην ψηφοφόρων του.

Οι ημέρες που ακολούθησαν μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Δ.Ε.Θ είναι πολύ χαρακτηριστικές από την άποψη γιατί η Αντιπολίτευση δεν πείθει. Τι είχαμε; Από την μια ένα Πρωθυπουργό που ανακοινώνοντας προβλεπόμενη φετινή Ανάπτυξη της τάξης 5,6%, ανακοίνωσε ένα συνεκτικό σχέδιο 24 μέτρων ενίσχυσης του συνόλου σχεδόν των κοινωνικών κατηγοριών ύψους 3,6 δις. ευρώ. Πως απάντησε η Αντιπολίτευση; Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ένα αποτυχημένο, φοβισμένο, αδιόρθωτο και σε αποδρομή Πρωθυπουργό! Το ΚΙΝΑΛ διαπίστωσε ότι φάνηκε το σκληρό πρόσωπο της Δεξιάς και η συντηρητική πολιτική του Κ. Μητσοτάκη! Και τα δύο μαζί αυτά κόμματα κατάλαβαν ότι η Κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα για την ολιγαρχία! Εν ολίγοις, τα μέτρα για την μείωση φόρων, οι εκπτώσεις των επιστροφών  στις επιστρεπτέες προκαταβολές, ο μηδενισμός του φόρου για τις γονικές παροχές μέχρι 800.000 ευρώ, η επιδότηση όσων νέων κάτω από τα 29 χωρίς προϋπηρεσία  προσλαμβάνονται  σε επιχειρήσεις  ή η στήριξη του κόστους ενέργειας για να μην επιβαρυνθούν οι λογαριασμοί των νοικοκυριών  από την διεθνή αύξηση , είναι δεξιά, συντηρητικά, αντιλαϊκά μέτρα που εξυπηρετούν την ολιγαρχία. Πρόκειται για ισχυρισμό που κάνει τους Οικονομολόγους να θέλουν να σκίσουν τα πτυχία τους. Πως να πείσεις εκατομμύρια ανθρώπους που βλέπουν στα μέτρα αυτά ή σε κάποια έστω από αυτά να δευκολύνονται, ότι δεν είναι για αυτούς τα μέτρα αλλά για την ολιγαρχία. Είναι κάπως δύσκολο. 

Αντικειμενικά το πακέτο αυτό των μέτρων ήταν σημαντικό, γενναίο και σωστά προσανατολισμένο. Μια σοβαρή Αντιπολίτευση θα μπορούσε να επισημάνει μέτρα που θα έπρεπε να ανακοινωθούν και που έχουν κατεπείγοντα χαρακτήρα. Ας ρωτούσαν τον επιμελητηριακό κόσμο, αν δεν έχουν χρόνο να επεξεργαστούν προτάσεις. Όταν όμως λένε αυτά εκτίθενται και θα εκτίθενται ακόμα περισσότερο όταν πιθανά βρεθούν μπροστά σε νέο πακέτο μέτρων αν οι προβλέψεις επαληθευτούν και η Ανάπτυξη ξεπεράσει το 7% και μπορεί να αγγίξει το 8%. Άσε που πέρα από αστήριχτες γενικολογίες για τα μέτρα θα πρέπει να εξηγούν και πως αυτό το κατάφερε ένας αδύναμος Πρωθυπουργός. Που να μην ήταν και αδύναμος δηλαδή.

Το συμπέρασμα είναι και πάλι το ίδιο. Αν συνεχίσουν να ακολουθούν την ίδια ισοπεδωτική, καταστροφολογική, πολωτική και συχνά υβριστική τακτική θα είναι σαν να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο… Και αν στις κάλπες επαληθευτούν και πάλι οι πουλημένοι δημοσκόποι, θα είναι δύσκολη η θέση τους, ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ που ο άχαστος και ελπιδοφόρος ηγέτης του θα κουβαλάει δύο συν δύο ήττες.