Ένας ανασχηματισμός ως μη γενόμενος
Τα τελευταία χρόνια ο γράφων συνηθίζει να γράφει ένα άρθρο μετά από κάθε ανασχηματισμό, σχολιάζοντας τη στόχευση του Πρωθυπουργού και την αποδοτικότητά του
Τα τελευταία χρόνια ο γράφων συνηθίζει να γράφει ένα άρθρο μετά από κάθε ανασχηματισμό, σχολιάζοντας τη στόχευση του Πρωθυπουργού και την αποδοτικότητά του
Τα τελευταία χρόνια ο γράφων συνηθίζει να γράφει ένα άρθρο μετά από κάθε ανασχηματισμό, σχολιάζοντας τη στόχευση του Πρωθυπουργού και την αποδοτικότητά του. Σαράντα ημέρες μετά την ανακοίνωση της νέας σύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για τον μηδενικό αντίκτυπο που αυτή προκάλεσε, αλλά και να κάνουμε μια εκτίμηση για τους στόχους που προσπάθησε να εκπληρώσει.
Κατ’ αρχάς η σύνθεση στα κρίσιμα Υπουργεία παρέμεινε ουσιαστικά αναλλοίωτη: O Γιάννης Δραγασάκης παρέμεινε Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομίας, ενώ στη θέση τους παρέμειναν οι «βετεράνοι» του αρχικού σχήματος Παππάς, Κοτζιάς, Τσακαλώτος, Ξανθός- Πολάκης, Σταθάκης, Σπίρτζης, οι «ανθεκτικοί» Γαβρόγλου, Αχτσιόγλου αλλά και οι προερχόμενοι από τους ΑΝΕΛ, Καμμένος και Κουντουρά.
Ποιοί ήταν αυτοί που απομακρύνθηκαν; Υπουργοί που είτε δημιούργησαν προβλήματα με τη δράση τους ή για τους οποίους υπήρχαν φόβοι ότι θα δημιουργούσαν προβλήματα στο μέλλον: ο Ν. Τόσκας που είχε παραιτηθεί λίγο νωρίτερα, οι Σ. Κοντονής, Π. Κουρουμπλής, Β. Αποστόλου, Λ. Κονιόρδου και Γ. Μπαλάφας. Επίσης, αλλαγή φρουράς είχαμε μεταξύ Σκουρλέτη- Ρήγα (κυβέρνηση -κόμμα), Τσιρώνη – Δημαρά (Οικολόγοι) ενώ και οι βορειοελλαδίτες υφυπουργοί Αμανατίδης- Μπαξεβανάκης αντικαταστάθηκαν από άλλους βορειοελλαδίτες υφυπουργούς.
Και ποιοι ήταν αυτοί που μπήκαν στη θέση τους; Είτε πρόσωπα από το μέλλον, είτε άτομα από το παρελθόν. Από το μέλλον είναι η Κατερίνα Νοτοπούλου (30 ετών), ο Στάθης Γιαννακίδης (33), ο Μιχάλης Καλογήρου (43), ο Σταύρος Αραχωβίτης (45), ο Λευτέρης Κρέτσος και ο Αλέξανδρος Χαρίτσης (41) που προήχθη σε δεύτερος τη τάξει υπουργός.
Από το παρελθόν έρχονται η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, άλλοτε γραμματέας του Γαπικού ΠΑΣΟΚ, η Μυρσίνη Ζορμπά, Ευρωβουλευτής του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ, η τέως πολιτεύτρια του ΠΑΣΟΚ, η Ολυμπία Τελιγιορίδου, οι Μπόλαρης – Χρυσοβελώνη που είχαν συμμετάσχει σε παλαιότερες Κυβερνήσεις Τσίπρα και ο μέχρι πρότινος Αναπληρωτής Υπουργός Φώτης Κουβέλης που ξαναπήρε τον τίτλο του Υπουργού μετά από σχεδόν 30 χρόνια.
Συνεπώς, δεν είχαμε σπουδαίες μεταβολές σε κανένα επίπεδο. Οι ΑΝΕΛ διατήρησαν την προνομιακή τους θέση, οι Οικολόγοι Πράσινοι διατήρησαν τη συμμετοχή τους, οι κορυφαίοι υπουργοί κράτησαν τις θέσεις τους. Ποιος ήταν τότε ο στόχος του Μεγάρου Μαξίμου; Όπως φαίνεται ήταν το ξεσκαρτάρισμα στις δευτερεύουσες θέσεις.
Με δεδομένη αυτή την πρόθεση και τη μετάθεση του Πάνου Σκουρλέτη στο κόμμα, κάποιοι έπρεπε να καλύψουν τα κενά που δημιουργήθηκαν. Σε αυτό το επίπεδο, δηλαδή στους αντικαταστάτες περιορίζεται το μήνυμα που προσπάθησε να στείλει το κυβερνητικό επιτελείο.
Δεν επελέγησαν από τους περισσότερους από 90 μη υπουργοποιηθέντες αριστερούς βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο 2 εξ αυτών. Αντιθέτως, προκρίθηκαν από τη μια πλευρά νέα και άφθαρτα πρόσωπα και από την άλλη πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Οι πρώτοι πιθανώς καλύπτουν την ανάγκη ανανέωσης της μακροβιότερης μνημονιακής κυβέρνησης, ενώ πιθανώς να αποτελούν και μια απάντηση στο μητρώο στελεχών του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, σηματοδοτούν την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί της Κεντροαριστεράς, εξ ου και εκπροσωπούνται όλες οι φυλές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να καταδείξει ότι δεν είναι πολιτικά απομονωμένος και μπορεί να κάνει συνεργασίες. Με ποιους; Μα με αυτούς που παρότι κεντροαριστεροί ή δεξιοί δεν άντεξαν να εφαρμόσουν τις «ανάλγητες» «μνημονιακές» πολιτικές των προκατόχων του. Τέτοιος ήταν ο Βύρων Πολύδωρας, που προτάθηκε για Πρόεδρος του ΕΣΡ, η Λούκα Κατσέλη, ο Φώτης Κουβέλης και τώρα η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και η Κατερίνα Παπακώστα. Τέτοιες προσωπικότητες δίνουν λοιπόν το άλλοθι στον Αλέξη Τσίπρα να επικαλεστεί, ότι οι πολιτικές του είναι διαφορετικές και ηπιότερες από αυτές των προκατόχων του.
Σαράντα ημέρες μετά, η στρατηγική δεν φαίνεται να αποδίδει. Ο ανασχηματισμός είναι ως μη γενόμενος. Η επόμενη δυνατότητα που θα έχει το Μαξίμου να πειραματιστεί με πρόσωπα είναι οι υποψήφιοι των Περιφερειακών Εκλογών, εκτός και εάν προηγηθεί η ανάγκη κατάρτισης ψηφοδελτίων για Εθνικές Εκλογές.
Facebook Comments