Τα πρώτα παιχνίδια των ημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδος, δεν μας έδωσαν ξεκάθαρο αριθμητικό προβάδισμα για κάποιον από τους τέσσερις διεκδικητές.

Η «φτωχή» νίκη του Παναθηναϊκού επί της Λαμίας, συνδυαστικά με τη φόρμα των «πρασίνων» τους δίνει σημαντικό πλεονέκτημα για να φτάσουν ένα βήμα πριν την κούπα. Από την άλλη, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός, περισσότερο φοβήθηκαν ο ένας τον άλλον.

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο χρονικά παιχνίδι. Ο Δικέφαλος του Βορρά εξήλθε της πλέον απαιτητικής εβδομάδας. Δύο ιστορικές αναμετρήσεις για τη φάση των «8» του Κόνφερενς Λιγκ απέναντι στη Μαρσέϊγ και ένα ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο, Άρη για το πρωτάθλημα.

Και μπορεί το κλάσικο της Θεσσαλονίκης να πέρασε σε δεύτερη μοίρα, μπροστά σε μία ενδεχόμενη πρόκριση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, οι δύο αγώνες με τους «Μασσαλούς» τερμάτισαν τις μπαταρίες των παικτών του Λουτσέσκου. Ενδεχομένως, χωρίς αυτό να ισχύει βέβαια, η φετινή ευρωπαϊκή καταξίωση του ΠΑΟΚ να «άδειασε» ψυχολογικά την ομάδα. Και εξηγούμαι. Όταν αφιερώνεσαι αποκλειστικά σε ένα στόχο που συνδυάζεται με εν μέρει επιτυχία (διότι περί επιτυχίας πρόκειται να φτάνει μία ελληνική ομάδα σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης) και αυτή ολοκληρώνεται με έναν αποκλεισμό που ίσως και να μην άξιζε βάσει χαμένων ευκαιριών στον επαναληπτικό, είναι λογικό να χάνεις το κίνητρό σου για τις υπόλοιπες διοργανώσεις.

Όχι, ο ΠΑΟΚ δεν «παρατάει» ούτε το πρωτάθλημα, ούτε το Κύπελλο. Απλώς, και οι παίκτες έχουν κάποια όρια. Στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έπαιξε καθοριστικό ρόλο η κούραση, αλλά και ο φόβος μήπως το εκμεταλλευτεί αυτό ο αντίπαλος. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς ξέρει πώς να το καταφέρνει αυτό, ωστόσο διανύει μία παρατεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος, που συνδυάζεται επίσης με την έλλειψη κινήτρου. Έχει βγει νικητής στην κούρσα της Σούπερ Λιγκ εδώ και καιρό και είναι πραγματικά πολύ δύσκολο για τους ποδοσφαιριστές να ανεβοκατεβάζουν στην ένταση της απόδοσής τους μήνα με το μήνα.

Είναι ανέφικτο για μία ομάδα να βρίσκεται στο «peak» της απόδοσής της Φλεβάρη μήνα και να το ξαναβρίσκει στο τέλος της σεζόν. Εκεί οφείλονται και οι μέτριες εμφανίσεις στο εγχώριο πρωτάθλημα. Φοβήθηκε και αυτός την εντυπωσιακή φόρμα του ΠΑΟΚ. Έπαιξε όπως έχει κάνει σε όλα τα φετινά ντέρμπι. Η μπάλα στον αντίπαλο και τον «χτυπάει» όταν τον βρει ευάλωτο. Βρήκε γκολ με το Μασούρα το οποίο δεν μέτρησε ως οφσάϊντ, κατάφερε όμως το στόχο του. Να φύγει αλώβητος από την έδρα του ΠΑΟΚ και να «στείλει» την πρόκριση στη δική του.

Αυτή ενδεχομένως να κριθεί και στα πέναλτι. Διότι δεν νομίζω ότι οι Μαρτίνς και Λουτσέσκου θα αλλάξουν κάτι στην προσέγγισή τους.

Από την άλλη, αν συνυπολογίσουμε το 1-0 του πρώτου αγώνα και τις τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας, ο συγκεντρωμένος Παναθηναϊκός θα πανηγυρίσει στη Λαμία την παρουσία του στον τελικό μετά το 2014. Είναι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο να ειπωθεί κάτι τέτοιο εντός ομάδας και φυσικά μιλάμε για το θεσμό των εκπλήξεων. Μία φάση μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Ωστόσο, καθαρά αγωνιστικά το «τριφύλλι» δεν έχει να ανησυχεί για τίποτα.

Οι Φθιώτες πήγαν στη Λεωφόρο με σκοπό τη μικρότερη δυνατή ζημιά. Παρ’ ότι δέχθηκαν νωρίς το γκολ, ο ανίκητος Σαράνοφ και η φλυαρία των «πρασίνων» στην τελική προσπάθεια, τους έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και στο γήπεδό τους, θα παλέψουν για το θαύμα, με την πίεση φυσικά ενός ενδεχόμενου απευθείας υποβιβασμού στα play out της Σούπερ Λιγκ.

Αναμένουμε με ανυπομονησία τις ρεβάνς και έναν τελικό που θα δικαιώσει όσους τον παρακολουθήσουν.

Facebook Comments