Πώς από κνίτης έγινα φιλελεύθερος!

Έλαβα μια επιστολή γενικότερου ενδιαφέροντος την οποία δημοσιεύω με την άδεια του επιστολογράφου.

«Πρόεδρε, θα ήθελα, με αυτήν την επιστολή, να καταθέσω τις δικές μου εμπειρίες για το πώς ένας κνίτης, αναγνώρισε την απάτη του σοσιαλισμού και στηρίζει την κοινή λογική που εκπροσωπεί η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ελπίζοντας για το καλύτερο.

Το παρελθόν μου στην ΚΝΕ και μετά στο ΚΚΕ, οφείλεται κυρίως στην καταγωγή μου, την Ικαρία, Η Ικαρία, τόπος εξορίας το 1946-1949 δέχθηκε μεγάλο αριθμό εξόριστων. Αυτοί επηρέασαν την κοινή γνώμη, αλλά ευεργέτησαν και το νησί διότι ανάμεσά τους υπήρξαν σπουδαίοι διανοητές που διάβαζαν, μελετούσαν, σκέπτονταν, επιστήμονες κάθε ειδικότητας και καθηγητές κάθε βαθμίδας που παρέδιδαν δωρεάν μαθήματα στους ξυπόλυτους έφηβους Ικαριώτες εκείνης της εποχής. Μια ασυνήθιστα μεγάλη φουρνιά Ικαριωτών επιστημόνων ξεπετάχτηκε την δεκαετία του ‘50 -’60 και διέπρεψε.

Στα 14 μου, πέρασα στην ΚΝΕ. Άρχισα τους «αγώνες»: “ΚΚΕ αλλαγή β’ κατανομή”- “Ένας είναι ο εχθρός”, “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” κλπ. Πνευματικά τράφηκα για αρκετά χρόνια με τον διαλεκτικό υλισμό και μάλιστα κατάφερα να διαβάσω τις δύο πρώτες σελίδες του “Κεφαλαίου”. Φτάνοντας στην 3^η, δεν άντεξα άλλο, νόμισα πως έφταιγε η μετάφραση, δεν ήταν και πολύ καλή, είχε και κάτι περίεργα ορθογραφικά που έβγαζαν μάτι αλλά και με 2μιση σελίδες, μια χαρά. Άλλοι σύντροφοι δεν είχαν το είχαν ανοίξει καν.

Και ενώ όλα ήταν τακτοποιημένα στο μυαλό μου, αγωνιζόμασταν για τον σοσιαλισμό ενάντια στο ΠΑΣΟΚ που δεν έδιωξε τις βάσεις του θανάτου, η ΕΣΣΔ ήταν η χώρα πρότυπο, η κοιτίδα της λαϊκής δημοκρατίας, η χώρα που διέθετε μια απίστευτα υψηλή τεχνολογία στην υπηρεσία του λαού, ξαφνικά, για ένα περίεργο λόγο, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Σκάει το Τσερνομπίλ. Εμείς τότε τρέχαμε να ενημερώσουμε φίλους και γνωστούς πως πρόκειται για προπαγάνδα και να τρώτε ελεύθερα κεράσια, φράουλες, γαλακτοκομικά, και δεν υπάρχει κανένα θέμα! Αλλά λίγο μετά, άρχισαν μία μία οι χώρες δορυφόροι της μητέρας σοβιετίας, να επαναστατούν και να καταρρέει ο υπαρκτός. Βλέπαμε απίστευτα πλάνα στην TV τότε, ανεξήγητα. Μάλιστα θυμάμαι ένα φύλλο του Ριζοσπάστη, πρέπει να ήταν Νοέμβριος του 1989, εξυμνούσε τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, το θαύμα της Ρουμανίας έλεγε ότι έχει “μηδέν χρέος“, οι πολίτες της Ρουμανίας, έλεγε, έχουν εξασφαλισμένη δωρεάν κατοικία, όπως άλλωστε και σε όλες τις χώρες του υπαρκτού, φτηνά είδη πρώτης ανάγκης και κανένα άγχος. Πολύ περίεργο πάντως που σε πολλούς δεν άρεσαν όλα αυτά τα δωρεάν και δραπέτευαν από τον παράδεισο με κάθε τρόπο. Ένα μήνα μετά, τον Δεκέμβριο του 1989, παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση την επανάσταση στην Ρουμανία και την συνοπτική δίκη-εκτέλεση του πανίσχυρου Νικολάι και της συζύγου του, περίεργα πράγματα – και ο Ριζοσπάστης τσιμουδιά. Είδαμε μάλιστα και πώς ήταν οι Ρουμάνικες πολυκατοικίες με τα δωρεάν σπίτια για τους πολίτες.

Μετά, ένας σύντροφος, σπουδαίος καθοδηγητής, καταχράστηκε κάτι ψιλά απ’ την ΚΟΒ, τον διαγράψαμε αλλά τα χρήματα δεν τα ξαναείδαμε. Τέλος, η κρυφή μου ελπίδα, ότι το κόμμα, ως η ισχυρότερη συνισταμένη του Συνασπισμού, μπορεί να κάνει την διαφορά, διαψεύστηκε. Το κόμμα επέλεξε να διασπαστεί το ’91. Απογοητεύτηκα, τους είπα φεύγω πάω με τον σύντροφο Τάκη Θεοδωρικάκο στον Συνασπισμό. Τους είπα ψέματα, διότι μόλις βγήκα, δεν πήγα συνασπισμό, έστριψα, πήγα σπίτι μου και έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά, να καλύψω τα οικογενειακά βάρη και να χαρώ την οικογένειά μου με τα λίγα και πολλές φορές όχι αρκετά για τα αναγκαία. Ακολούθησε μια περίοδος όπου ναι μεν είχα φύγει από την ενεργό δράση, απλός ψηφοφόρος του Συνασπισμού, με ακολουθούσαν όμως τα στερεότυπα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και εφόσον οι φονιάδες είναι μόνο οι Αμερικάνοι, όλοι οι άλλοι είναι ακίνδυνοι και καλά παιδιά που μπορούμε να εμπιστευθούμε, διότι στο ΚΚΕ είχα μάθει πως μόνο από ΝΑΤΟ και ΕΕ κινδυνεύουμε. Άλλα στερεότυπα που με ακολουθούσαν ήταν, κέρδος = κακό, σατανικό, δεν είναι κίνητρο για έναν κομμουνιστή, πρέπει να εργαζόμαστε όλοι με φιλότιμο.

Συνέχισαν τα χρόνια να περνάνε, εργαζόμουν σε ιδιωτικό τομέα, στα ναυτιλιακά. Η καθημερινή τριβή μου με το αντικείμενο ανέτρεπε τις νεανικές πεποιθήσεις περί σοσιαλιστικής κοινωνίας και κεντρικού κρατικού σχεδιασμού στην υπηρεσία του ανθρώπου. Πλέον η νοοτροπία του κρατισμού που πάντα με ενοχλούσε, από ένα ενοχλητικό χαλικάκι στο παπούτσι που ήταν, μεταμορφώθηκε σε πληγή που προκαλούσε αφόρητους πόνους. Όμως ακόμα νόμιζα πως ίσως υπάρχουν οικονομικά κρατικά όπλα που υποβαστάζουν την Οικονομία. Πως έστω και λίγοι αν εργάζονται και πολλοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι, η οικονομία συνεχίζει να λειτουργεί με επιτυχία διότι και οι δημόσιοι υπάλληλοι καταναλώνουν, τζιράρει το χρήμα, δουλεύει η Οικονομία.

Όλα αυτά διαλύθηκαν το 2010 όταν έμεινα άνεργος σε ηλικία δύσκολη να επανενταχθώ επιτυχώς στην παραγωγή. Έμεινα 2 χρόνια άνεργος. Τις δεξιότητές μου, μπορούσα να τις προσφέρω μόνο με μπλοκάκι. Ήταν αδύνατον να προσληφθώ ως υπάλληλος με ένσημα διότι, όπως μου εξηγούσαν οι υποψήφιοι εργοδότες, το κόστος ασφάλισης ήταν τεράστιο βάρος για κάθε επιχείρηση. Και ενώ είχα χρόνο, άνεργος γαρ, επισκέφθηκα τον Δήμο Περάματος διότι έπρεπε να τακτοποιηθούν διάφορα προβλήματα με τις παροχές νερού ρολόγια κλπ. Εκεί συνάντησα πολλούς υπαλλήλους του Δήμου, πρώην συντρόφους, που συνωστίζονταν ανάμεσα με πολλούς άλλους υπαλλήλους που προέρχονταν από άλλες παρατάξεις. Ενώ για να διεκπεραιώσω απλές υποθέσεις ταλαιπωρήθηκα πηγαίνοντας από το ένα γραφείο στο άλλο, αντιλήφθηκα πόσο καλές προοπτικές εξέλιξης προσφέρει η αφισοκόλληση. Ένας υπερβολικά μεγάλος αριθμός υπαλλήλων για ένα χρεοκοπημένο Δήμο που παρείχαν πολύ κακές υπηρεσίες. Είδα ολόκληρο το ελληνικό δημόσιο σε μικρογραφία.

Την επόμενη των εκλογών, Μάιος 2012, αποχαιρέτησα σύζυγο, παιδιά και γονείς διότι έφυγα μετανάστης. Δυστυχώς τα πολλά δικαιώματα που νόμιζα ότι είχαμε κατακτήσει, δεν ίσχυαν στην ανεργία. Κι ούτε μπορούσαν να με ακολουθήσουν στη σκληρή ξενιτιά. Διδάχθηκα στα 46 μου ότι δεν υπάρχουν κρυφά κυβερνητικά οικονομικά όπλα με τα οποία οι κυβερνήσεις τονώνουν τις οικονομίες και ευημερούν οι πολίτες. Υπάρχουν μόνο τεράστια ψέματα από τυχάρπαστους πολιτικούς που όμως εμείς εκλέξαμε.

Το 2015 είδα τι εστί η «πρώτη φορά αριστερά» και αηδίασα με την συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Σημείωση, ο Π. Καμμένος είναι γαμπρός στην Ικαρία, είχα την ατυχία να τον γνωρίσω από κοντά, να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι πως γίνεται η άγρα ψήφων και πως ανοίγει το πορτάκι για το ρουσφέτι. Γνώρισα από πρώτο χέρι την ποιότητα των πολιτικάντηδων καριεριστών που κυριαρχούν στο πολιτικό στίβο της Ελλάδας. Το καράβι βούλιαζε και αυτοί γελούσαν.

Το 2017, παρακολούθησα τυχαία στο διαδίκτυο μια εκδήλωση με τον Θάνο Τζήμερο, τον Παναγιώτη Καρκατσούλη και την Μιράντα Ξαφά. Σαν μετά από χρόνια στην έρημο, να συνάντησα για πρώτη φορά, μία όαση ορθολογισμού που εξηγούσε το πρόβλημα. Συνέχισα αναζητήσεις για Thanos Tzimeros, η δεύτερη εκπομπή, ο Θάνος σε μια ανοικτή συζήτηση σε εκπομπή Χατζηνικολάου. https://youtu.be/gycN4sWWFTI

Ακολούθησε το απολαυστικό και αποκαλυπτικό “Κι όμως Γίνεται”, η κόντρα του Θάνου με τον Θανάση Παφίλη https://youtu.be/qJSIlaxCHYA, η κόντρα με τον αρχισυνδικαληστή (το λη σκοπίμως με ήτα) της ΔΕΗ Φωτόπουλο https://youtu.be/Rrz3FOpe_to, το πόσο πνευματικά φουκαράδες είναι οι παρατρεχάμενοι αβανταδόροι του πολιτικού συστήματος https://youtu.be/n8407Epkins. Για πολλούς μήνες, παρακολουθούσα ανελλιπώς εκπομπές, είδα όλες τις παλαιότερες #asktzimeros, συνεντεύξεις, το site https://www.dimiourgiaxana.gr/ και οτιδήποτε άλλο υλικό έβρισκα.

Έμαθα και εμπέδωσα:

7. Δεν φταίει το θερμόμετρο για τον πυρετό.
8. Αγράμματοι σε οικονομικά θέματα πολίτες ψηφοφόροι, είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για να επιβιώσει ο λαϊκισμός-σοσιαλισμός.
9. Η συσσώρευση πλούτου σε λίγους, εφόσον δεν προέρχεται από παράνομες ενέργειες ή σκανδαλώδεις συμβάσεις με κάλυψη από το γκουβέρνο, δεν είναι κακό. Το κακό είναι όταν δεν δημιουργείται πλούτος καθόλου.
10. Και στις φυλακές, οι τρόφιμοι έχουν δωρεάν στέγη, δωρεάν τροφή, κανένα άγχος, ούτε σκοτούρες ούτε προβλήματα για το αύριο. Είναι όλα τακτοποιημένα. Έτσι και στον “υπαρκτό” η δωρεάν εξασφαλισμένη κατοικία, δεν ήταν το ζητούμενο διότι οι πολίτες ζούσαν σαν φυλακισμένοι. Όπως υπάρχουν τρόφιμοι φυλακών που προτιμούν την ζωή στο ίδρυμα από την ελευθερία, ναι, κι όμως υπάρχουν, έτσι υπάρχουν και κάποιοι αθώοι που αναπολούν τον “υπαρκτό” με νοσταλγία διότι τους άρεσε, κανένα πρόβλημα.
11. Τα μοναδικά δωρεάν σε αυτό τον κόσμο είναι το οξυγόνο και ο ήλιος, όλα τα υπόλοιπα έχουν αναπόφευκτο κόστος.
12. Το κέρδος δεν είναι σατανικό, είναι κίνητρο. Όταν με σοσιαλιστικές θεωρίες, αντικαθιστούμε το κέρδος με το φιλότιμο, όταν δεν κρίνουμε βάσει κόστους – αποτελέσματος, τότε, υπονομεύουμε την βιωσιμότητα της επιχείρησης. Προσθέτουμε τόνους διαφθοράς, ρεμούλας κακοδιαχείρισης, τα οποία μας κοστίζουν πολύ περισσότερο, τα πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι..
13. Οι πιο επιτυχημένες απάτες (π.χ. κρατισμός), είναι αυτές που χρειάζονται τους λιγότερους δυνατούς πόρους για να αυτοσυντηρηθούν. Στην περίπτωση του σοσιαλισμού – κρατισμού, η απάτη αυτοχρηματοδοτείται από τα ίδια τα θύματα, τους φορολογούμενους, που με χαρά επιλέγουν το να κάθονται και να κυνηγούν τα επιδόματα.
14. Η ιδεολογική συγγένεια συνεργασία συνύπαρξη ενίοτε και ταύτιση των κάπα-κάπα με τον χώρο των εγκληματιών, η αυτοματοποιημένη δράση τους προς το μπαχάλεμα και την ανομία, είναι οι τακτικισμοί τους, διότι, στον σύγχρονο κόσμο, ο σοσιαλισμός μπορεί να είναι κάπως ελκυστικός, μόνο αν η αστική δημοκρατία αποτύχει.
15. Η ΝΔ είναι ένα σοσιαληστικό κόμμα, είναι το μπλε ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το δεκανίκι της ΝΔ διότι, ο απλός πολίτης έχει να επιλέξει ανάμεσα σε κουστουμαρισμένους και κομιτατζήδες. Συσπειρώνεται στους κουστουμαρισμένους. Πολύ απλό και οικονομικό σε πόρους.

Θα μπορούσα να το επεκτείνω σε πολλές σελίδες και τριψήφιο αριθμό διδαγμάτων αλλά θα ήθελα να κλείσω την επιστολή ως εξής:

Ένας ιδεολόγος κομμουνιστής, που αυτοπροσδιορίζεται έτσι διότι απεχθάνεται την αδικία και την εκμετάλλευση, θα έπρεπε να ψηφίζει δαγκωτό Εθνική Δημιουργία. Η φιλελεύθερη αντίληψη είναι η μόνη που μπορεί να κάνει τον φτωχό πλούσιο. Μπορεί να κάνει και τον πλούσιο πλουσιότερο, αλλά γιατί όχι, αν το αξίζει;»

Για την αντιγραφή,

Θάνος Τζήμερος