Προσφυγή κατά της συμμετοχής του ΚΚΕ κατέθεσε η Εθνική Δημιουργία

Ο Θάνος Τζήμερος και ο Φαήλος Κρανιδιώτης, πρόεδρος και αντιπρόεδρος, αντίστοιχα, του συνασπισμού «Εθνική Δημιουργία» κατέθεσαν, χθες, στο Άρειο Πάγο προσφυγή κατά της συμμετοχής στις εκλογές της 21ης Μαΐου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος.

Στην προσφυγή τους επισημαίνουν τα παρακάτω:

Το Σύνταγμα στο Άρθρο 29, παράγραφος 1, αναφέρει: «Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.»

Άρα, προϋπόθεση της νομιμότητας ενός κόμματος, επομένως και της συμμετοχής του στις εθνικές εκλογές είναι το να αναγνωρίζει το δημοκρατικό πολίτευμα ως το μόνο πλαίσιο της λειτουργίας του και η δράση του να επιβεβαιώνει αυτή την προσήλωσή του.

Μολονότι υπάρχουν πολλές απόψεις για το πώς μπορεί να οργανωθεί ένα δημοκρατικό πολίτευμα, δεν υπάρχει καμμία αντίρρηση ως προς τα συστατικά τα οποία το συνιστούν. Το βασικότερο εξ αυτών είναι οι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τη θέλησή τους και να επιλέγουν την κυβέρνησή τους, μέσω ελεύθερων εκλογών.

Το ΚΚΕ, στις αρχές του, οι οποίες είναι αναρτημένες στον ιστότοπό του, αυτοπροσδιορίζεται ως ένα επαναστατικό κόμμα, το οποίο έχει ως στόχο την επιβολή δικτατορίας στην χώρα, την κατάλυση της Δημοκρατίας και την μετατροπή του πολιτεύματος σε ολοκληρωτισμό σταλινικού τύπου.

Στο πρόγραμμά του το οποίο είναι δημοσιευμένο στον ιστότοπο του κόμματος εδώ: αναφέρει τα εξής:

«Το ΚΚΕ ιδρύθηκε το 1918, ως ώριμος καρπός της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, κάτω και από την επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία. Είναι το συνειδητό, οργανωμένο, πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης που έχει στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.»

«Το ΚΚΕ δεν έχασε την ιστορική του συνέχεια. Αντιπάλεψε τον οπορτουνισμό και το λικβινταρισμό στις γραμμές του και κατόρθωσε να βγάλει συμπεράσματα από την 95χρονη δράση του.»

Λιβινταρισμός στην κομμουνιστική ορολογία είναι η αποδοχή από έναν κομμουνιστή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως μόνιμου περιβάλλοντος πολιτικής δράσης.

«Το ΚΚΕ, στην 95χρονη πορεία του, επέδειξε σταθερή προσήλωση σε θεμελιώδεις αρχές για ένα επαναστατικό εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα: Στην αναγνώριση του ηγετικού ρόλου της εργατικής τάξης στην κοινωνική εξέλιξη και στη μαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία ως επαναστατική θεωρία για την επαναστατική πολιτική δράση. Δεν αποκήρυξε ποτέ την ταξική πάλη, τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη δικτατορία του προλεταριάτου.»

«Δύο φορές, το Δεκέμβρη του 1944 και στην τρίχρονη πάλη (1946 – 1949) του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), το εργατικό κίνημα με επικεφαλής το ΚΚΕ και το σύμμαχο αγροτικό κίνημα συγκρούστηκαν ένοπλα με την αστική εξουσία, την οποία στήριξαν με άμεση στρατιωτική ιμπεριαλιστική επέμβαση η Μ. Βρετανία αρχικά και οι ΗΠΑ στη συνέχεια.»

«Ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση ως ανώριμη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας.»

«Η δράση του ΚΚΕ, σε μη επαναστατική κατάσταση, συμβάλλει αποφασιστικά στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (Κόμμα, εργατική τάξη, συμμαχίες) για επαναστατικές συνθήκες, για την πραγματοποίηση των στρατηγικών καθηκόντων του:

• Τη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας της εργατικής τάξης με το ΚΚΕ, αποφασισμένης για την επανάσταση.

• Τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα καταπιεζόμενα στον καπιταλισμό λαϊκά στρώματα, άλλα να τραβηχτούν περισσότερο ή λιγότερο ενεργά στην επαναστατική πάλη κι άλλα να ουδετεροποιηθούν.
• Τη στήριξη του επαναστατημένου λαού από όσο το δυνατόν ευρύτερες δυνάμεις που αποσπώνται από το στρατό.

• Την εξασφάλιση της συντριπτικής υπεροχής των συσπειρωμένων με το ΚΚΕ επαναστατημένων δυνάμεων έναντι των αντιδραστικών αστικών και ταλαντευόμενων μικροαστικών στην αποφασιστική στιγμή και στα αποφασιστικά σημεία, σημαντικό πολιτικό και ταυτόχρονα οργανωτικό ζήτημα.»

Άρα, το ΚΚΕ, σε συνθήκες Δημοκρατίας, προσπαθεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να προκαλέσει ένοπλη επανάσταση με στόχο την κατάλυση της Δημοκρατίας και την δημιουργία στον στρατό, συνθηκών ανάλογων με την πολιτική του στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Το ότι ο στόχος του είναι να προκαλέσει ξανά εμφύλιο πόλεμο είναι εμφανές στην παρακάτω παράγραφο η οποία αναφέρει ανερυθρίαστα ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχθεί επίθεση από εξωτερικό εχθρό θα δεχτεί ταυτόχρονα επίθεση και από τις ένοπλες δυνάμεις του ΚΚΕ, που θα έχουν ως στόχο την κατάληψη της εξουσίας και την ήττα της εγχώριας αστικής τάξης.

«Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.»

Ακόμα και αν το ΚΚΕ κατακτήσει την εξουσία με δημοκρατικό τρόπο, δεν πρόκειται να προκηρύξει ξανά εκλογές όπως αναγνώρισε το στέλεχός του, Θανάσης Παφίλης, σε ερώτηση του Θάνου Τζήμερου στο πλαίσιο πολιτικής συζήτησης, στο κανάλι MEGA,:

Αυτή, άλλωστε είναι και επίσημη θέση του ΚΚΕ για ανεπίστρεπτη πορεία προς τον σταλινικό ολοκληρωτισμό και την αντικατάσταση των θεσμών και των εξουσιών της Δημοκρατίας από τους «θεσμούς» της σταλινικού τύπου δικτατορίας, οι οποίοι θα είναι υποχρεωτικοί για όλους, είτε συμφωνούν είτε όχι:

«Η εργατική εξουσία αντικαθιστά όλους τους αστικούς θεσμούς, που έχει τσακίσει η επαναστατική δράση, με τους νέους λαογέννητους θεσμούς».

«Κατά το μακρόχρονο αυτό πέρασμα από την καπιταλιστική στην αναπτυγμένη κομμουνιστική κοινωνία, η πολιτική της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, με καθοδηγητική δύναμη το Κομμουνιστικό Κόμμα, αποκτά προτεραιότητα στη διαμόρφωση, επέκταση και εμβάθυνση, στην πλήρη και ανεπίστρεπτη κυριαρχία των νέων κοινωνικών σχέσεων, όχι βουλησιαρχικά, αλλά στη βάση των νομοτελειών του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής.»

«Στη θέση του αστικού Στρατού και των Σωμάτων καταστολής, που  έχουν διαλυθεί εξ ολοκλήρου, δημιουργούνται νέοι θεσμοί της σοσιαλιστικής εξουσίας, στη βάση της επαναστατικής πάλης για τη συντριβή της αντίστασης των εκμεταλλευτών και την υπεράσπιση της Επανάστασης. Διαμορφώνεται νέο στελεχικό δυναμικό, διαπαιδαγωγημένο με τις αρχές της νέας εξουσίας, από νέους με εργατική καταγωγή. Αξιοποιείται η θετική πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όπου τα καθήκοντα περιφρούρησης των επαναστατικών κατακτήσεων δεν εκτελούνταν μόνο από τα μόνιμα ειδικά Σώματα, αλλά και από επιτροπές εργατών.»

«Η σοσιαλιστική εξουσία είναι η επαναστατική εξουσία της εργατικής τάξης, η δικτατορία του προλεταριάτου. Η εργατική εξουσία αντικαθιστά όλους τους αστικούς θεσμούς, που έχει τσακίσει η επαναστατική δράση, με τους νέους λαογέννητους θεσμούς. (…) Το Ανώτατο Όργανο της Εργατικής Εξουσίας έχει (…) πλήρεις εξουσίες, νομοθετικές, εκτελεστικές, δικαστικές, τις οποίες οργανώνει αντίστοιχα με επιτελικές δομές.»

«Το επαναστατικό Εργατικό Σύνταγμα και η ανάλογη νομοθεσία συγκροτούν το νέο Δίκαιο που αντιστοιχεί στις νέες οικονομικές σχέσεις.»

«Η έκταση και οι μορφές που χρησιμοποιεί η επαναστατική εργατική εξουσία για την καταστολή της αντεπαναστατικής δράσης εξαρτώνται από τη στάση πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων απέναντι στις δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, την εργατική και την καπιταλιστική.»

Ο Γενικός Γραμματέας και τα στελέχη του ΚΚΕ στις ομιλίες τους, μολονότι την επανάσταση την «καμουφλάρουν» πίσω από την λέξη «ανατροπή», αναφέρονται ευθέως στην ανειρήνευτη πάλη για την επιβολή της κομμουνιστικής δικτατορίας. Είναι προφανές ότι η δράση και η λειτουργία του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 29 του Συντάγματος και δεν εξυπηρετεί την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.»

Για τους λόγους αυτούς η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, διά των Θάνου Τζήμερου και Φαήλου Κρανιδιώτη ζητάει από τον ΑΠ να απαγορεύσει τη συμμετοχή του ΚΚΕ στις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023.