Η προειδοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας ότι ο ρυθμός ανάπτυξης το 2019 θα είναι πολύ μικρότερος από ότι προβλέπει ο προϋπολογισμός (1,9% έναντι 2,5%), μοιραία θα προκαλούσε έντονους πονοκεφάλους, σε μια χώρα, που συνεχίζει να βιώνει την μεγάλη δοκιμασία των τελευταίων δέκα ετών, μέσα σε συνθήκες οικονομικής καχεξίας και κοινωνικής εξαθλίωσης.

Για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η Τράπεζα της Ελλάδας, υπό τον Γιάννη Στουρνάρα, δεν λαμβάνεται καν υπόψη. Αδιαφορούν για τις προειδοποιήσεις τους. Και το μόνο, που ενδιαφέρει το Μαξίμου είναι η διατήρηση στην εξουσία και το εκλογικό αποτέλεσμα, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές. Όμως, λόγω της ακατάσχετης προεκλογικής παροχολογίας και της αδυναμίας της οικονομίας να προσελκύσει επενδύσεις και να αποκτήσει εξωστρέφεια, τα πράγματα δείχνουν πολύ δύσκολα.

Κι είναι βέβαιο ότι η επόμενη κυβέρνηση, που θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι του Κυριάκου και της ΝΔ, θα κληρονομήσει από την απερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που προτάσσει το κομματικό συμφέρον του εθνικού, εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις στην οικονομία κι όχι μόνον. Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι η πορεία της επόμενης κυβέρνησης έχει ναρκοθετηθεί από την σημερινή κυβέρνηση, που ενδεχομένως να το επιδιώκει, ελπίζοντας σε αποδόμηση της ΝΔ και σε ταχεία επάνοδο στην εξουσία. Ανεξάρτητα από το τι ποσοστό θα κατορθώσει να συγκεντρώσει στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας κι οι επιτελείς του προσδοκούν να κρατήσουν την δεύτερη θέση για να είναι ισχυρό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ευελπιστούν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα αποτύχει γρήγορα, ώστε να αποτελέσει τη «δεξιά παρένθεση» και το ταχύτερο δυνατόν να μπορέσουν να επιστρέψουν στην εξουσία που τόσο πολύ την απολαμβάνουν.

Είναι βέβαιο ότι τα πράγματα στην οικονομία είναι πολύ χειρότερα από ότι τα περιγράφει η κυβέρνηση. Η ανάπτυξη είναι αναιμική, επενδύσεις δεν πραγματοποιούνται, οι τράπεζες βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού εξαιτίας των «κόκκινων δανείων», χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, με την εξαίρεση του τουρισμού και των κοινοτικών κονδυλίων, που δίνουν κάποια δυναμική, η όποια αγορά έχει διασωθεί αγκομαχάει. Με καφετέριες, σουβλατζίδικα, σούπερμαρκετ, νυχάδικα, κομμωτήρια, τυροπιτάδικα, πραγματική οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.

Όσο το ισοζύγιο εξαγωγών- εισαγωγών είναι αρνητικό κι όσο η οικονομία δεν καθίσταται ανταγωνιστική, παραγωγική, εξωστρεφής, η δοκιμασία για τους πολίτες και την χώρα θα συνεχίζεται. Το δυστύχημα είναι ότι ενώ αυτή θα έπρεπε να είναι η κεντρική συζήτηση, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, πώς θα αλλάξουμε τις δομές της οικονομίας μας, πώς θα αναπτύξουμε ισχυρούς θεσμούς, πώς θα μεταρρυθμίσουμε τη Δημόσια Διοίκηση για να πάψει να είναι γραφειοκρατική κι εχθρική προς την επιχειρηματικότητα, πώς θα απλοποιήσουμε και θα εκσυγχρονίσουμε το φορολογικό σύστημα αλλά και τον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης, πώς θα σταματήσουμε το brain drain, στην Ελλάδα σήμερα μιλάμε μόνο για προσλήψεις στο Δημόσιο, για συντάξεις κι επιδόματα. Που όλα αυτά δεν θα μπορούν να πληρώνονται εφόσον δεν υπάρξει ένας ισχυρός ιδιωτικός τομέας για να τα χρηματοδοτεί.

Κι αυτός είναι ο λόγος, που τόσα χρόνια μετά την χρεοκοπία του 2010 και μετά τρία μνημόνια, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα δεν μπορεί να συνέλθει και να γίνει μια πραγματική, σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Η λαϊκίστικη, αριστερή νοοτροπία, που επικράτησε επί δεκαετίες και σήμερα έχει μετατραπεί σε σκληρή πραγματικότητα με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εμποδίζει την ανάταξη της καταστροφικής, καθοδικής πορείας, που ακολουθείται εδώ και χρόνια. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι όσο πλησιάζουμε σε εκλογές κι ο κ. Τσίπρας κι οι σύντροφοι του διακατέχονται από το άγχος της εκλογικής ήττας έως συντριβής, είτε οι βουλευτικές εκλογές γίνουν στις 26 Μαϊου είτε τον Οκτώβριο, η χωρίς μέτρο παροχολογία εντείνει τον λαϊκισμό και την κατάρρευση της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας.

Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες, δεν έχει προηγούμενο για μια χρεοκοπημένη χώρα. Μαζικές προσλήψεις των «δικών μας παιδιών» στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η μισθολογική δαπάνη κατά 2,2 δις ετησίως, όσα περίπου είναι τα συνολικά έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ, μαζικές «ελληνοποιήσεις» αλλοδαπών, μερίσματα, βοηθήματα, επιδόματα και τώρα προετοιμάζεται κι ένα «δωράκι» για το Πασχα, ύψους 200-250 ευρώ για κάθε συνταξιούχο. Με μόνο σκοπό την κοροϊδία των συνταξιούχων και την υφαρπαγή της ψήφου τους.

Όλα αυτά όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις δεν αποδίδουν εκλογικά. Οι δικαιούχοι των επιδομάτων τα παίρνουν, και καλά κάνουν αφού τους δίνονται και τα έχουν ανάγκη, αλλά δεν πείθονται να αλλάξουν την ψήφο τους. Όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές, η ΝΔ θα κερδίσει με διψήφια διαφορά. Το μεγάλο όμως ερώτημα για κάθε υπεύθυνο πολίτη είναι πώς θα κατορθώσει η επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου να διαχειριστεί το χάος που θα παραλάβει…

Facebook Comments