Καινούριο σκηνικό; Όχι. Με την εκλογή Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ, ούτε ο Μητσοτάκης έπαψε να είναι πρωθυπουργός, ούτε ο Τσίπρας αρχηγός της αντιπολίτευσης. Εγκυμοσύνη καινούριου πολιτικού σκηνικού; Αυτό συζητείται, μόνο που ο υπέρηχος για τις πολιτικές γέννες δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα για να βλέπουμε την καρδιά του εμβρύου να χτυπά μπροστά στα μάτια μας. Οπότε κοιτάμε τα σημάδια, στήνουμε αυτί στις υπόγειες διεργασίες, ψυχανεμιζόμαστε τις τάσεις του εκλογικού σώματος, μυρίζουμε τα νύχια μας για τις προθέσεις ή τις δυνατότητες των κομμάτων και εικάζουμε.

Υπ’ αυτή την έννοια, ναι, κάτι σοβαρό συνέβη στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ένας νέος και εν πολλοίς άγνωστος αρχηγός κινητοποίησε κόσμο, έσπειρε ελπίδες, πέρασε πάνω από τον εκπρόσωπο μιας ιστορικής δυναστείας και μπήκε στο παιχνίδι με αξιώσεις. Αυτά αναμφιβόλως είναι επιτεύγματα του Ανδρουλάκη, αλλά επί του παρόντος το μόνο που έχει πετύχει είναι να ανοίξει την πόρτα. Για να δούμε τι θα κάνει τώρα που μπήκε στην σάλα. Στην πολιτική τίποτα δεν είναι εύκολο, η διάψευση προσδοκιών είναι πάντα πιθανότερη από την επαλήθευση τους, το γκρεμοτσάκισμα ευκολότερο από την εκτόξευση.

Κανείς λογικός άνθρωπος δεν εύχεται την αποτυχία του Ανδρουλάκη. Τουλάχιστον κανένας απ’ αυτούς που (ανεξαρτήτως τι ψήφισαν) απεχθάνονται τον λαϊκισμό και την στασιμότητα. Ποιος σύγχρονος Έλληνας δεν θα θελε ένα κανονικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ως αντίπαλο της κεντροδεξιάς, αντί για τον αλλοπρόσαλλο και επικίνδυνο ΣΥΡΙΖΑ; Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία είναι νόμος του πολιτικού μας συστήματος, όμως η εναλλαγή αυτή δεν χρειάζεται να συνοδεύεται από χτυποκάρδια καταστροφής και κατεδάφισης.

Όμως ο Ανδρουλάκης είναι ακόμα στην αρχή. Θα είναι επιτυχημένος αν καταφέρει πρώτα να κυριαρχήσει στην κεντροαριστερά, για να αναμετρηθεί μετά με την κεντροδεξιά. Άρα πρέπει να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Και ως εκείνη την μάλλον μακρινή στιγμή, κάποιος θα κυβερνά αυτό τον τόπο. Όσο θα γρονθοκοπούνται στην απέναντι απ’ αυτόν όχθη, αυτός θα διαχειρίζεται προβλήματα και θα διαμορφώνει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Όσοι ονειρεύονται ή ελπίζουν συμμαχίες και μέτωπα μειοψηφιών που θα ανατρέψουν το σκηνικό μέσα σε λίγους μήνες, δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Μπήκε βέβαια και τρίτος παίχτης στο παιχνίδι, αλλά πόσο ικανός και αξιόπιστος είναι δεν το ξέρουμε ακόμα. Ας κάνει αλλάξει πρώτα ο Ανδρουλάκης το 4 προς 1 (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) στην κεντροαριστερά σε 2 προς σε 1 ή σε 1 προς 1 και μετά ξανασυζητάμε. Εγώ προσωπικά το εύχομαι, αλλά να έχουμε συνείδηση πως όσα κυοφορούνται τώρα (αν κυοφορούνται και δεν αποδειχθούν ανεμογκάστρι) θα επηρεάσουν καθοριστικά τις εξελίξεις μετά το 2026-27. Για να ξέρουμε τι λέμε και που βρισκόμαστε.

Facebook Comments