Αντιπολίτευση μέχρι και με τα σχολεία;
Είναι σαφές και απολύτως κατανοητό ότι οι γονείς έχουν ανησυχία για την επανέναρξη των σχολείων. Φοβούνται πώς θα είναι τα παιδιά τους μέσα στην κλειστή τάξη
Είναι σαφές και απολύτως κατανοητό ότι οι γονείς έχουν ανησυχία για την επανέναρξη των σχολείων. Φοβούνται πώς θα είναι τα παιδιά τους μέσα στην κλειστή τάξη
Είναι σαφές και απολύτως κατανοητό ότι οι γονείς έχουν ανησυχία για την επανέναρξη των σχολείων. Φοβούνται πώς θα είναι τα παιδιά τους μέσα στην κλειστή τάξη, αν κολλήσουν, αν το μεταφέρουν στο σπίτι, αλλά και πώς θα πάνε για τεστ με ουρές σε δημόσιες δομές υγείας, ανάμεσα σε ανθρώπους με συμπτώματα.
Όλα αυτά είναι απολύτως λογικά και ανθρώπινα. Το ερώτημα είναι γιατί η αντιπολίτευση, μετά από όλες τις αποτυχημένες προβλέψεις που έχει κάνει, υπό μορφήν συγκεκαλυμμένου αιτήματος, προβάλλει τέτοιες ενστάσεις για την επαναλειτουργία των σχολείων; Διαφωνεί κανείς ότι το σχολείο είναι ένα πιο ελεγχόμενο περιβάλλον ως προς τη συχνότητα του τέστινγκ εν σχέσει με τις διακοπές; Διαφωνεί κανείς ότι τα παιδιά, ιδίως σε Γυμνάσιο και Λύκειο, έχουν κανονική κινητικότητα σε όλες τις άλλες δραστηριότητες; Διαφωνεί κανείς ότι, όσο τα παιδιά μένουν εκτός τάξεων, τόσο επιβαρύνεται η ψυχολογία τους και μια τάξη που μένει μια φορά κλειστή είναι δύσκολο να ξανανοίξει;
Όπως δεν έκλεισε η κοινωνία, παρά την Όμικρον, έτσι δεν έπρεπε να κλείσουν και τα σχολεία. Και, άντε, ας άλλαζε και το πρωτόκολλο του 50+1%, αν και το τεστινγκ θα κάνει δουλειά και θα προλάβει κρούσματα, όπως έγινε και τους προηγούμενους τέσσερις μήνες. Υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι, αν δινόταν μια εβδομάδα παράταση στις διακοπές, τα σχολεία δεν θα ξανάνοιγαν στις αρχές Φεβρουαρίου; Αυτό μας λέει, εν πολλοίς, ο ΣΥΡΙΖΑ: να μην ανοίξουν για μερικές μέρες τα σχολεία. Για πόσες μέρες; Μπορεί να εγγυηθεί κανείς ότι οι μέρες αυτές θα είναι λίγες; Και για να ξανανοίξουν τα σχολεία, ποιους όρους χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην πει ένα ακόμα όχι;
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, όσοι τζογάρουν με τα σχολεία, κάνουν πολιτικό λάθος, ιδίως την ώρα που σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες τα ανοίγουν, έστω και με διαφορετικά πρωτόκολλα η κάθε μία. Τα παιδιά πρέπει να είναι στο σχολείο, όχι στο σπίτι. Διότι, σε αυτή τη χώρα κλείνουμε κάτι και ξεχνάμε να το ανοίξουμε ξανά, γιατί κανείς δεν θέλει να πάρει την ευθύνη. Γι’αυτό, ας τα ανοίξουμε με σοβαρότητα και τεστινγκ, αλλά και ειλικρίνεια εκ μέρους των γονέων.
Facebook Comments