Ο εθνικός σταρ πάει Δουβλίνο!

Μέσα στους πανηγυρισμούς για τη… 13η σύνταξη που θα πάρουν οι συνταξιούχοι, φεσώνοντας τα παιδιά και τα εγγόνια τους, παραβλέψαμε μία παράγραφο του τσιπρικού διαγγέλματος μεγάλου (ψυχιατρικού, προφανώς) ενδιαφέροντος: 

“Σήμερα, άλλωστε, η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι χάρη στην Ελλάδα θα αποκατασταθεί από το Μάρτη η κανονικότητα και θα ξαναμπεί σε εφαρμογή η συμφωνία του Δουβλίνου, γιατί σταμάτησαν πλέον οι ροές προς την Ευρώπη.”

Και μόλις το είπε, μπούκαραν 200 Αφρικανοί. Προσέξτε την πόρνη τη γλώσσα: “θα αποκατασταθεί η κανονικότητα”. Ήγουν, μέχρι τώρα συνέβαινε κάτι αντικανονικό και με τις προσπάθειες του εθνικού μας σταρ, τα πράγματα θα ξαναγίνουν κανονικά. Είδατε, σανοφάγοι; Όλα τα φέρνει σε λογαριασμό σιγά σιγά η εθνοσωτήριος! Της το αναγνωρίζουν και οι Ευρωπαίοι. Να, θα ξαναμπεί σε εφαρμογή η συμφωνία του Δουβλίνου!

Τι προβλέπει η συμφωνία του Δουβλίνου (για την ακρίβεια: κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ ή Κανονισμός 343/2003); Ότι η χώρα που είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον πρόσφυγα (ή να απορρίψει το αίτημά του) είναι η χώρα εισόδου. Κι όσοι λαθρομετανάστες συλληφθούν χωρίς χαρτιά σε άλλη χώρα της Ε.Ε. επιστρέφονται στην χώρα εισόδου. Δηλαδή η Ελλάδα γίνεται αποθήκη μεταναστών που ούτε στην Ευρώπη μπορούν να πάνε, ούτε στην Τουρκία πρόκειται να τους δεχτεί ξανά ο εφέντης, ούτε θα αποφασίσει κανένας ταξικός σύντροφος να τους απελάσει.

Ποιος παρακαλούσε να μην ισχύει η συμφωνία του Δουβλίνου, δηλαδή να μην εφαρμόζεται η… κανονικότητα; Ο ίδιος ο Τσίπρας!

Με επιστολή που έστειλε στις 25/01/2014 στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέι, μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, ζητούσε την τροποποίηση του “Δουβλίνο 2” και την «άμεση επανεξέταση ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε. για τη μετανάστευση και το άσυλο» που θα ρυθμίζει την πρόσβαση των μεταναστών «σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. με δίκαιο και αναλογικό τρόπο».

“Μα τι γράφει πάλι, ο άσχετος!” θα σκέφθηκε ο Βαν Ρομπέι διαβάζοντας την επιστολή. Διότι ήδη, από το 2011, το Δουβλίνο 2 είχε πάψει να ισχύει! Μετά από έκθεση της Γαλλίδας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, τον Απρίλιο του 2011ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία προς τα κράτη μέλη η οποία “πάγωνε” το Δουβλίνο 2. Ο κύριος λόγος αυτής της οδηγίας ήταν οι άθλιες συνθήκες υποδοχής προσφύγων που επικρατούσαν στην Ελλάδα. Μάλιστα, στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφονται στην Ελλάδα, απόφαση που χαρακτηρίστηκε ως ανατροπή του κανονισμού Δουβλίνο 2. 

Στις 21 Ιανουαρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε τη Ελλάδα για εξευτελιστική μεταχείριση και άθλιες συνθήκες κράτησης με αφορμή των προσφυγή ενός Αφγανού που μπήκε στην Ε.Ε. από την Μυτιλήνη, ταξίδεψε μέχρι το Βέλγιο και ζήτησε εκεί άσυλο. Το Βέλγιο τον έστειλε πίσω κι εκείνος προσέφυγε στο δικαστήριο. Κοντολογίς, η Ε.Ε. λέει – και πολύ σωστά – ότι τα κράτη δεν έχουν το δικαίωμα να φέρονται απάνθρωπα στους λαθρομετανάστες. Θα πρέπει να εξετάζουν το αίτημα τους σε σύντομο χρόνο και ή να το αποδέχονται ή να το απορρίπτουν. Δεν είναι υποχρεωμένα να αποδεχθούν κανένα αίτημα. Η Συνθήκη της Γενεύης αναγνωρίζει σε κάθε κράτος το δικαίωμα να απορρίπτει το αίτημα για άσυλο, ακόμα και πρόσφυγα πολέμου, αν κρίνει ότι απειλείται η ασφάλειά του. Όμως, ό,τι και να κάνετε, κράτη, λέει η Ε.Ε., πρέπει να το κάνετε γρήγορα και σε συνθήκες που σέβονται τα ατομικά δικαιώματα των ανθρώπων – και η Ελλάδα, όπως έκρινε το δικαστήριο, τα παραβιάζει κατά συρροήν.

Άρα η επιστολή Τσίπρα ήταν ακόμα μια ντουφεκιά με άσφαιρα. Ήξερε για τις απόφασεις των ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά την έστειλε για να κάνει ντόρο και να το παίξει ανθρωπιστής στους μονίμως ανενημέρωτους οπαδούς του; Αγνοούσε τις αποφάσεις, όπως αγνοεί το σύνολο σχεδόν της πραγματικότητας που τον περιβάλλει; Απάντηση μπορεί (;) να δώσει μόνο ο ίδιος. 

Η αναστολή λοιπόν της ισχύος του κανονισμού Δουβλίνο 2, ήταν αυτή που επέτρεψε στις εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών που αποβιβάστηκαν στα ελληνικά νησιά από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έστειλε σήμα “ανοίξαμε και σας περιμένουμε” να προωθηθούν στις χώρες της Ευρώπης και να ζητήσουν άσυλο εκεί χωρίς να μας τους στείλουν όλους πίσω πακέτο. 

Όμως το Δουβλίνο 2 είχε μια λογική. Απέτρεπε τις χώρες εισόδου από το να λειτουργούν ως μέρος του κυκλώματος διακινητών, καθιστώντας τες υπεύθυνες εσαεί για το πόσους και ποιους μπάζουν στην Ε.Ε. Και η αναστολή της εφαρμογής του, μαζί με τις απειλές του στρατάρχη Κούγκη ότι θα γεμίσει την Ευρώπη τζιχαντιστές, ανάγκασε τις χώρες στα βόρεια σύνορά μας να χτίσουν φράχτες, καθώς η Ελλάδα έκανε απλώς τον τροχονόμο. 

Τώρα λοιπόν, η Κομισιόν ενεργοποιεί ξανά το Δουβλίνο 2. Το κάνει “για να επιστρέψει η κανονικότητα” όπως καμαρώνει αυτός που ζητούσε την κατάργησή του; Όχι βέβαια! Το κάνει διότι η Ελλάδα οργανώθηκε και επεξεργάζεται τα αιτήματα με ταχύτητα, τηρώντας τις διαδικασίες; Ούτε κατά διάνοιαν! 

Το κάνει διότι ως πολιτικό όργανο έχει να αποφασίσει ανάμεσα σε δύο κακά: το πρώτο είναι οι άθλιες συνθήκες κράτησης των λαθρομεταναστών στη χώρα μας, πολύ χειρότερες από αυτές του 2011, και το δεύτερο είναι η πλήρης διάλυση του Ελληνικού κράτους που δεν μπορεί ούτε να μετρήσει πόσοι μπαίνουν (κάθε υπηρεσία δίνει διαφορετικό αριθμό!) με αποτέλεσμα οι ροές προς την Ε.Ε. να συνεχίζονται αυξημένες. Βλέποντας η Κομισιόν ότι αναζωπυρώνεται ο φόβος να ξαναζήσουμε το τσουνάμι του 2015, λέει στην Ελλάδα: ως εδώ και μη παρέκει – από τον Μάρτιο, όσους λαθρομετανάστες πιάνουμε χωρίς έγγραφα στη Δυτική Ευρώπη θα σας τους ξαναστέλνουμε πεσκέσι! Περνάει έτσι κι ένα μήνυμα στους υποψήφιους εισβολείς στην άλλη πλευρά του Αιγαίου: αν μπείτε στην Ελλάδα, εκεί θα μείνετε. Ξεχάστε τη Δυτική Ευρώπη. (Βέβαια, περνάει κι άλλο μήνυμα: όσοι είναι να ρθείτε κάντε το τώρα…)

Φυσκά, είναι αδύνατον να το πει έτσι όπως το σκέφτεται. Και το πασπαλίζει, δια στόματος Αβραμόπουλου, με τις καθιερωμένες αοριστολογίες για την ανάγκη δημιουργίας ενός «αξιόπιστου, αποτελεσματικού και κυρίως δίκαιου συστήματος Δουβλίνου, που θα μας επιτρέπει να ενεργούμε συντονισμένα και αποτελεσματικά και σε περιόδους κρίσης» προσθέτοντας με νόημα ότι «το ζήτημα σχετικά με το Δουβλίνο και την κατανομή της ευθύνης και της αλληλεγγύης, δεν είναι μόνο νομικό, αλλά και πολιτικό». Επειδή όμως υπάρχει και το νομικό, είναι πολύ πιθανό κάποιος άλλος λαθρομετανάστης να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και αυτό να βγάλει απόφαση το 2020, πανομοιότυπη με αυτή του 2011, αλλά μέχρι τότε, ποιος ζει ποιος πεθαίνει.

Και αντί ο εθνικός σταρ να βάλει την ουρά στα σκέλια που η χώρα του λόγω ανικανότητας της κυβέρνησής του και κυρίως λόγω των αριστερίστικων ιδεοληψιών που τους δέρνουν όλους τους, γίνεται μόνιμα πλέον ένα τεράστιο γκέτο λαθρομεταναστατών και προσφύγων, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην πληθυσμιακή της σύνθεση και στην εθνική της υπόσταση, καμαρώνει κι από πάνω διότι, λέει, γυρίζουμε στην κανονικότητα!

Ο επίλογος δεν θα μπορούσε παρά να είναι η πάγια ερώτηση – επίλογος κειμένου που αφορά στην περίπτωση του εθνικού σταρ Αλεξούλη: είναι τόσο ηλίθιος που δεν αντιλαμβάνεται τι του συμβαίνει ή τόσο απατεώνας που προσπαθεί ακόμα μια φορά να πουλήσει την πανωλεθρία ως θρίαμβο; Ερώτηση που ακολουθείται από την πάγια απάντηση: το πιθανότερο είναι να ισχύουν και τα δύο.