Παιδοκτονία vs Ανθρωποκτονία: Η ποινική τους προσέγγιση

Η ανθρωποκτονία με δόλο αποτελεί ένα από τα βαρύτερα τιμωρούμενα εγκλήματα στην έννομη τάξη και τυποποιείται στο άρθρο 299 του Ποινικού Κώδικα με τη λακωνική πλην σαφή διατύπωση της παραγράφου 1 αυτού, σύμφωνα με την οποία όποιος σκότωσε άλλον τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. Παράλληλα, στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου προβλέπεται η κάθειρξη (όχι ισόβια) για την τέλεση της ανθρωποκτονίας με δόλο εν βρασμώ ψυχικής ορμής.

Ωστόσο, ο νομοθέτης προβλέπει διακριτά και το ιδιώνυμο έγκλημα της παιδοκτονίας, το οποίο τυποποιείται στο άρθρο 303 του Ποινικού Κώδικα. Η διάταξη αυτή προβλέπει ότι μητέρα που με πρόθεση σκότωσε το παιδί της κατά ή μετά τον τοκετό, ενώ εξακολουθούσε ακόμη η διατάραξη του οργανισμού της από αυτόν, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη.

Από την τελευταία διάταξη για το αδίκημα της παιδοκτονίας προκύπτει ότι ο νομοθέτης επιφυλάσσει υπέρ της μητέρας, ο οργανισμός της οποίας έχει διαταραχθεί λόγω ορμονικών ή άλλων παραμέτρων από τον τοκετό, ένεκα των οποίων σκοτώνει το παιδί της, ηπιότερη ποινική μεταχείριση από αυτήν της ανθρωποκτονίας με δόλο, εφόσον όμως συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις της τυποποίησης του σχετικού ιδιώνυμου αδικήματος, ήτοι:

(α) Δράστιδα είναι η μητέρα και θύμα το νεογέννητο παιδί της.

(β) Χρόνος τέλεσης είναι ο τοκετός ή το χρονικό διάστημα μετά από αυτόν

(γ) ο οργανισμός της μητέρας βρίσκεται ακόμα σε διατάραξη από τον τοκετό.

Αν έστω και μία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις δεν πληρούται, τότε δεν έχουμε παιδοκτονία, αλλά ανθρωποκτονία με δόλο, εφαρμοζομένης της σχετικής ποινικής διάταξης και όχι αυτής της παιδοκτονίας.

Από τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι δεν υφίσταται παιδοκτονία όταν δράστης είναι ο πατέρας, ο οποίος πάντα, σε περίπτωση που σκοτώσει με δόλο το τέκνο του, διώκεται με τη διάταξη της ανθρωποκτονίας με δόλο.

Επίσης, όταν η μητέρα σκοτώσει με δόλο το τέκνο της σε χρόνο σημαντικά μεταγενέστερο του τοκετού ή της περιόδου μετά από αυτόν, κατά την οποία ο οργανισμός της δεν βρίσκεται πλέον σε διατάραξη από τον τοκετό, δεν πρόκειται -νομικά- για παιδοκτονία, αλλά για ανθρωποκτονία με δόλο.

Επομένως, δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως παιδοκτονία αδίκημα για το οποίο δεν συντρέχουν σωρευτικά οι προπεριγραφόμενες προϋποθέσεις. Στην περίπτωση αυτή, ακόμα και αν το αδίκημα έχει τελεστεί από τη μητέρα σε βάρος του τέκνου της, πρόκειται για ανθρωποκτονία από δόλο και επαπειλείται η αυστηρότερη ποινική τιμωρία της οικείας διάταξης.