Kατά την διάρκεια της κρίσης χρέους της Ευρώπης, οι ηγέτες της βόρειας Ευρώπης έχουν πει πολλές φορές ότι δεν θα δεχτούν οι φορολογούμενοι να πληρώσουν για τα προβλήματα άλλων χωρών, ωστόσο, παρά την τριετή κρίσης, με τις διασώσεις να ξεπερνούν τα 400 δισ. ευρώ σε αξία, οι φορολογουμένοι του Βορρά της ευρωζώνης δεν έχουν πραγματικά χάσει ούτε ένα σεντ. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις τους έχουν εξοικονομίσει δισεκατομμύρια, όπως αναφέρει το Reuters σε ανάλυσή του.

Οι κυβερνήσεις λοιπόν, στη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, την Ολλανδία και τη Γαλλία έχουν εξοικονομίσει δισεκατομμύρια ευρώ χάρη σε μια απότομη πτώση στο πόσο πληρώνουν για να αντλήσουν χρήματα στις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς το κόστος δανεισμού τους έχει πέσει κατακόρυφα.

Αλλά αυτό δεν εμπόδισε να ριζώσει στο μυαλό των ψηφοφόρων η εικόνα των σκληρά εργαζόμενων βόρρειων ευρωπαίωνν που βάζουν τα χρήματα για να διασωθούν οι σπάταλες χώρες και των τεμπέληδων νοτίων, τροφοδοτώντας τη δυσαρέσκεια και υπονομεύοντας την ενότητα της Ευρώπης.

Στο πλαίσιο των προετοιμασιών των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου, η δυσαρέσκεια είναι πιθανό να αυξηθεί, και η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα πρέπει να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσή της για την προστασία των ψηφοφόρων από πιθανές απώλειες, αναφέρει το πρακτορείο.

Αλλά η αλήθεια παραμένει ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι, καθώς και εκείνοι στη Φινλανδία, την Ολλανδία και αλλού, δεν είναι σε καμία περίπτωση σε χειρότερη κατάσταση, και τα υπουργεία οικονομικών τους έχουν δει εκτόξευση των αποταμιεύσεών τους.

Ως μια ακούσια συνέπεια της κρίσης, η Φινλανδία έχει ωφεληθεί πάρα πολύ, τονίζει ο Martti Salmi, ο επικεφαλής των διεθνών και ευρωπαϊκών υποθέσεων στο υπουργείο Φινλανδίας Οικονομικών. Δεν έχουμε χάσει ούτε ένα σεντ μέχρι στιγμής, όπως υπογράμμισε στο Reuters. Ότι ισχύει για τη Γερμανία, ισχύει και για τη Φινλανδία, προσθέτει.

Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί αξιωματούχοι γνωρίζουν καλά την ισχυρότερη θέση χρηματοδότησής τους, το αποτέλεσμα της πτώσης περισσότερο από δύο εκατοστιαίες μονάδες του κόστους δανεισμού, ακόμη την στιγμή που οι πολιτικοί συνεχίζουν να «θρηνούν» τους κινδύνους που συσσωρεύονται στους Γερμανούς φορολογουμένους.

Κατά την διάρκεια παρουσίασεων στη Γερμανία, ο Klaus Regling, ο Γερμανός ο οποίος ηγείται του μόνιμου ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, συχνά παραθέτει δύο μελέτες που δείχνουν ότι το Βερολίνο έχει αποκομίσει σημαντική εξοικονόμηση ως ακούσια συνέπεια της κρίσης.

Μια μελέτη από το γερμανικό ασφαλιστικό γίγαντα Allianz, έχει υπολογίσει ότι το Βερολίνο έσωσε € 10,2 δισεκατομμύρια κατά την περίοδο 2010-2012, λόγω του χαμηλότερου κόστους δανεισμού, καθώς οι αποδόσεις των 10-ετών ομολόγων του μειώθηκαν από 3,39% σε 1,18% σήμερα.

Η άλλη μελέτη, από τον Jens Boysen-Hogrefe του οικονομικού ινστιτούτου IFW, υποδηλώνει ότι ο γερμανικός ομοσπονδιακός προϋπολογισμός έσωσε € 8,6 δισεκατομμύρια το 2011, λόγω των χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ και του ότι οι επενδυτές στράφηκαν στο ασφαλές επενδυτικό καταφύγίο της Γερμανίας.

Αυτή η εξοικονόμιση αυξήθηκε στα 9,6 δισ. ευρώ το 2012 και το αποτέλεσμα του ασφαλούςς καταφυγίου έδωσε 2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2013, σύμφωνα με το IFW.

Αν προσθέσουμε και τα πλεονεκτήματα των επιτοκίων που έχουν αποκτηθεί κατά την περίοδο 2010-2012 και σε αυτα που η Γερμανία θα επωφεληθεί στα χρόνια που έρχονται, φτάνουμε σε συνολική ελάφρυνση των τόκων για το γερμανικό προϋπολογισμό του ύψους των 67 δισ. ευρώ, όπως είχε επισημάνει η Allianz. Αυτό είναι αρκετό για να μειώσει περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες το δημόσιο χρέος της Γερμανίας.

Η Φινλανδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Γαλλία ενδέχεται να μην έχουν κερδίσει όσο η Γερμανία, αλλά έχουν δει επίσης μια σημαντική μείωση του κόστους δανεισμού κατά την περίοδο της κρίσης.

Οι ψώρες της Βόρειας Ευρώπης έχουν σημαντικό κέρδος από τις επιπτώσεις της κρίσης χρέους καθώς και της τραπεζικής κρίσης στην ευρω-περιφέρεια και ούτε καν ανακατανέμουν ακόμη αυτά τα άμεσα και έμμεσα οφέλη, δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος των Βρυξελλών.
Για κάθε χώρα της ζώνης του ευρώ που έχει παράσχει βοήθεια διάσωσης, θα χάσει τα χρήματά της εάν η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία ή η Κύπρος πάνε σε default.

Ωστόσο, το Reuters επισημαίνει πως αντί για default, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία βρίσκονται κοντά στην έξοδο από τα προγράμματα διάσωσής τους και ενέχουν μικρό κίνδυνο, ενώ η πιθανότητα χρεοκοπίας της Ισπανίας ήταν ανέκαθεν ελάχιστη και αυτή της Κύπρου είναι στενά διαχειρίσιμη.

ΗΕλλάδα, η οποία έχει λάβει 166 δις ευρώ σε δάνεια διάσωσης, αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο, αλλά ακόμη και αυτό αλλάζει.
«Κάθε μέρα, ο κίνδυνος ότι η Ελλάδα θα κοστίσει στους φορολογούμενους, μειώνεται», εάν άλλος αξιωματούχος της ΕΕ δήλωσε στο Reuters. «Δεν πάει καθόλου άσχημα αυτή τη στιγμή και υπάρχει πιθανότητα να μπορεί να τα πάει πολύ καλύτερα από ό, τι πιστεύεται».

Εκτός από τα αρχικά διμερή δάνεια προς την Ελλάδα το 2010, τα οποία ανήλθαν σε € 52,9 δισεκατομμύρια, ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των φορολογουέμων δεν στάλθηκε στην Ελλάδα, ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Όλες οι μετέπειτα διασώσεις χρηματοδοτήθηκαν στις αγορές μέσω του ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης.

Οι αξιωματούχοι είπαν ότι ακόμη και αν κάποια από τις χώρες σε διάσωση δεν πληρώσουν πίσω κάποια από τα χρήματα που δανείστηκε από τις κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ, η εναλλακτική λύση – η διάλυση του ευρώ – θα ήταν μια πολύ δαπανηρή υπόθεση από όποιες απώλειες διάσωσης .

Μια μελέτη από τη γερμανική Bertelsmann Foundation έδειξε αυτή την εβδομάδα ότι αν η Γερμανία ήταν να επιστρέψει στο γερμανικό μάρκο, το ετήσιο ΑΕΠ της θα ήταν 0,5 μονάδες χαμηλότερο μεταξύ των ετών 2013 και 2025, με αποτέλεσμα την απώλεια 1,2 τρις ευρώ σε 13 χρόνια – το ήμισυ του μεγέθους της γερμανικής οικονομίας το 2012.

Ο Salmi τονίζει πως αν καταλήξουμε να «συγχωρέσουμε» ένα δάνειο της τάξης του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ στην Ελλάδα κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε αν είχαμε μια κατάρρευση της ζώνης του ευρώ.

 

Ελευθερία Κούρταλη

Facebook Comments