Η διατροφή των μαθητών

Mε αφορμή την έναρξη της καινούργιας σχολικής χρονιάς, θέλω να αναφερθώ στο πάντα επίκαιρο θέμα της διατροφής των παιδιών. Οι διατροφικές συνήθειες και η σχέση ενός ανθρώπου με το φαγητό, ξεκινούν από την ημέρα που απογαλακτιζεται.

Η διατροφή που θα ακολουθήσει τα πρώιμα παιδικά χρόνια θα τον ακολουθεί μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Αυτό που με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω, είναι η κατακόρυφη αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας, η έντονη δυσκοιλιότητα σε παιδιά και η εμφάνιση υπερλιπιδαιμίων σε πολύ νεαρές ηλικίες, ακόμη και σε παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι έχει χαλάσει η ποιότητα της διατροφής και έχει μειωθεί η φυσική δραστηριότητα.

Πολλοί γονείς που έχουν την διάθεση να προσέξουν την διατροφή των παιδιών τους, καταφεύγουν σε ακραίες απαγορεύσεις,που έχουν μακροπρόθεσμα αντίθετα αποτελέσματα.

Ποια είναι τελικά η χρυσή τομή; Υπάρχουν απαγορευμένες τροφές για τα παιδιά; Πως μαθαίνουμε σε ένα παιδί να τρώει σωστά,με αυστηρό τρόπο, ή με διάλογο;

Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που μου κάνουν οι γονείς.

Το θέμα είναι τεράστιο και ανεξάντλητο. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, και φυσικά το κάθε παιδί έχει τον δικό του τρόπο προσέγγισης.
Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες όμως, πάνω στους οποίους μπορεί να πατήσει ένας γονέας.

Εδώ να τονίσω ότι εφόσον διαπιστωθεί οποιαδήποτε διατροφική διαταραχή το παιδί θα πρέπει άμεσα να εξεταστεί από παιδοψυχολόγο.

Ο βασικός κανόνας που πρέπει να ξεκινάει από την πρώιμη παιδική ηλικία, είναι να μην λειτουργεί το φαγητό ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας.

Τα περισσότερα λάθη που γίνονται στην ενήλικη ζωή, όσο αφορά την διατροφή, ξεκινούν από αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά.
Συνδυάζεται η τροφή με λάθος πράγματα και με λάθος καταστάσεις.

Ένα άλλο πολύ δύσκολο κομμάτι είναι οι λιχουδιές και πιο συγκεκριμένα οι λιχουδιές εναντίον των υγιεινών επιλογών.
Για παράδειγμα, σε πολλά εστιατόρια υπάρχει “μενού παιδιών”. Εάν το παρατηρήσετε συνήθως περιλαμβάνει τηγανητά. Τηγανητές πατάτες με κοτόπουλο πανε ή κάποιο άλλο κρέας.

Πρέπει να δίνουμε “απαγορευμένες” τροφές στα παιδιά; Και αν αν ναι πόσο;

Εάν η απαγορευμένη τροφή είναι κόκα κόλα, ΟΧΙ. Εάν είναι πατάτες τηγανητές ή πίτσα ή σοκολάτα, φυσικά. Που και πού όπως όλοι μας άλλωστε, δίνουμε στα παιδιά και κάτι πιο ανθυγιεινό. Δεν τα βάζουμε στη γυάλα του υγιεινού τα παιδιά, πολύ απλά γιατί αργότερα από αντίδραση θα φάνε ότι δεν έχουν φάει μέχρι να μεγαλώσουν.

Το Σαββατοκύριακο για παράδειγμα μπορούμε να ξεφύγουμε οικογενειακώς και να φάμε κάτι λιγότερο υγιεινό.

Υπάρχουν όμως κάποιες τροφές που θα έπρεπε τα παιδιά, μέχρι την ηλικία των 12-15να αποφεύγονται τουλάχιστον.
Τα αναψυκτικά τύπου κόλα, τα αλλαντικά, το αλκοόλ, ο καφές, ο γύρος είναι κάποιες από τις τροφές που καλό θα ήταν να μην καταναλώνονται από παιδιά.

Όσο αφορά τους μαθητές τώρα.

Τα παιδιά όταν ξεκινά το σχολείο έχουν πρόγραμμα ενηλίκων σκληρά εργαζόμενων. Οι περισσότεροι γονείς φορτώνουν τα παιδιά με ένα καρο εξωσχολικές δραστηριότητες και μαθήματα, με αποτέλεσμα να βλέπω όλο και συχνότερα παιδάκια με υπερκόπωση, βαρεμάρα και αρκετά νεύρα.

Τα παραπάνω πολλές φορές οδηγούν τα παιδιά στην υπερφαγία η την κατανάλωση γλυκών, με τις ανάλογες συνέπειες.

Η διατροφή ενός μαθητή θα πρέπει να έχει μια ισορροπία ανάμεσα σε υγιεινές επιλογές και λιχουδιές και η ζωή του να είναι ένα μίγμα μαθητικών υποχρεώσεων και παιχνιδιού.

Το παιχνίδι είναι η γυμναστική του παιδιού. Η παιδική χαρά, ο παιδότοπος είναι μέρη που το παιδί πρέπει να εκτονώνει την ενέργεια και να καίει θερμίδες.

Καθηλωμένα παιδιά σε γραφεία ή στον υπολογιστή, κάνουν ενήλικες με μυοσκελετικά πρόβλημα.

Το πιο μεγάλο λάθος που γίνεται είναι να φεύγουν τα παιδιά χωρίς πρωινό.

Η συνήθεια του πρωινού πρέπει να καλλιεργηθεί από πολύ νωρίς. Οι επιλογές του πρωινού είναι άπειρες. Ψωμί με βούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα, τοστ, γάλα με δημητριακά (μην έχουμε απαίτηση από τα παιδιά να φάνε την βρώμη που τρώμε εμείς), ένα ποτήρι με λίγο σπιτικό κέικ.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο ενδιάμεσο. Το περιβόητο κυλικείο. Εκεί λοιπόν αρχίζει “ο πόλεμος”.

Άντε να πείσεις το παιδί να πάρει κολατσιό από το σπίτι και να μην κάνει έφοδο στις τυρόπιτες, τα γαριδάκια και τα κρουασάν του κυλικείου.
Καλές επιλογές από τα σχολικά κυλικεία, εφόσον το κολατσιό από το σπίτι δεν είναι αποδεκτό, είναι: το κουλούρι, ο χυμός κι ας είναι συσκευασμένος, ένα τοστ και που και πού οκ μια τυρόπιτα κι ένα κρουασάν.

Για να ολοκληρώσω το σημερινό άρθρο,τα παιδιά πρέπει να τρώνε 2 φρούτα την ημέρα και σίγουρα ένα σπιτικό υγιεινό κυρίως γεύμα.

Μπορούμε να δίνουμε μια λιχουδιά κάθε μέρα: λίγο σπιτικό κέικ, μπισκότα σπιτικά εάν είναι εφικτό, λίγη σοκολάτα.
Όχι υπερβολές και πάντα εφόσον έχει φάει αυτά που πρέπει.

Αυτές ήταν κάποιες γενικές οδηγίες όσο αφορά την διατροφή των παιδιών. Λίγο πολύ όλοι οι γονείς τα ξέρετε βέβαια, αλλά καλό είναι να τα ξαναδιαβάσετε που και που. Η διαπαιδαγώγηση στο κομμάτι αυτό είναι από τις πιο δύσκολες και ξέρω ότι υπάρχουν παιδιά που  πραγματικά ταλαιπωρούν τους γονείς με διατροφικές ιδιοτροπίες. Θέλει υπομονή, επιμονή, χρόνο και πάνω απ όλα ενδιαφέρον και αγάπη.