Τη λειτουργία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) και την έκδοση των ιστορικών εντύπων «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΤΟ ΒΗΜΑ» διασφαλίζει με την απόφασή του το Πρωτοδικείο της Αθήνας (Τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας), που θέτει τον Οργανισμό σε «ειδική διαχείριση εν λειτουργία».

Με τη δικαστική απόφαση ορίζεται ως ειδικός διαχειριστής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη» (ΔΟΛ) η εταιρεία ορκωτών ελεγκτών και συμβούλων επιχειρήσεων Grant Thorton και η δικηγορική εταιρεία Ανδρέας Αγγελίδης.

Σύμφωνα με πληροφορίες στο σκεπτικό της πολυσέλιδης απόφασής της η δικαστής Νεκτάρια Ξελυσσακτή, η οποία εκδίκασε την αίτηση των τραπεζών για υπαγωγή του ΔΟΛ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, αποτιμώντας όλα τα στοιχεία του φακέλου έκρινε ότι:

– Η διατήρηση σε λειτουργία της επιχείρησης του ΔΟΛ,μετά την υπαγωγή της στη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης, δεν αποτελεί διακριτική ευχέρεια, αλλά υποχρέωσή του ειδικού διαχειριστή.

– Η χρηματοδότηση των εξόδων υπαγωγής του ΔΟΛ στην διαδικασία της διαχείρισης εν λειτουργία αποτελεί έργο του διαχειριστή,μετά το διορισμό του, ενώ σε περίπτωση που υπάρχει αδυναμία ανεύρεσης των αναγκαίων κεφαλαίων για τη διατήρηση της Επιχείρησης σε λειτουργία και για την κάλυψη των λοιπών εξόδων, συντρέχει περίπτωση ανάκλησης της απόφασης που διατάσσει την υπαγωγή της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης εν λειτουργία.

Αναλυτικά η απόφαση

Η υπ. αριθμόν 963/2017 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών του Τμήματος Εκούσιας Διαδικασίας (πρόεδρος κα. Νεκτάρια Ξελυσσακτή) αποδέχεται το αίτημα διορισμού ειδικού διαχειριστή του ν. 4307/2014 στον ΔΟΛ. Ορίζει ως ειδικό διαχειριστή
για τον ΔΟΛ την Grant Thornton σε σύμπραξη με τη Δικηγορική Εταιρεία Ανδρέα Αγγελίδη και Συνεργατών.

Η Απόφαση όμως στο αιτιολογικό της αναφέρει πολλά και πολύ πιο ενδιαφέροντα από την απλή αποδοχή του αιτήματος διορισμού ειδικού διαχειριστή. Η Απόφαση με πλήθος παραπομπών στη νομική θεωρία αναλύει το εύρος των καθηκόντων και των εξουσιών του ειδικού διαχειριστή.

Σύμφωνα με την Απόφαση –και αυτό είναι το σημαντικότερο στοιχείο της – ο ειδικός διαχειριστής δεν έχει απλώς την ευχέρεια να διατηρήσει την επιχείρηση σε λειτουργία μέχρι να ολοκληρώσει τας καθήκοντά του, υποχρεούται να την διατηρήσει σε λειτουργία. Ο τρόπος με τον οποίο θα καταφέρει ο ειδικός διαχειριστής να επιτύχει τη συνέχιση της λειτουργίας δεν μπορεί να προκαθοριστεί από το Δικαστήριο και εναπόκειται στην (επιχειρηματική) κρίση του ειδικού διαχειριστή.

Αν όμως ο ειδικός διαχειριστής διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να επιτύχει τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης, τότε δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει τα καθήκοντά του και θα πρέπει να υποβληθεί αίτημα ανάκλησής του.

Αυτό που περιγράφει σαφώς η Απόφαση είναι ότι όσο ο ειδικός διαχειριστής καταφέρνει να εξασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας παραμένει στη θέση του ενώ όταν η συνέχιση της λειτουργίας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί, ο διαχειριστής ανακαλείται και απομένει μόνο η διαδικασία της πτώχευσης ως εναλλακτική για το μέλλον.

Η Απόφαση αναφέρει ότι δεν μπορεί να διατάξει τον ειδικό διαχειριστή να χρησιμοποιεί συγκεκριμένα ποσά από συγκεκριμένες πηγές εσόδων της επιχείρησης για να επιτύχει τη συνέχιση της λειτουργίας της. Είναι ελεύθερος ο διαχειριστής να επιλέξει τον πλέον πρόσφορο τρόπο για να το επιτύχει. Πιθανώς μέσω χρήσης των εσόδων της επιχείρησης, μέσω παροχής πρόσθετης χρηματοδότησης ή με όποιον άλλο τρόπο κρίνει επωφελέστερο, αρκεί να διατηρηθεί η επιχείρηση σε λειτουργία.

Μέσω, όμως, του αιτιολογικού της Απόφασης ανοίγεται σαφής και ξεκάθαρη η νομική οδός που θα μπορεί να ακολουθήσει ο ειδικός διαχειριστής για τη συνέχιση της λειτουργία του ΔΟΛ μέσω της χρησιμοποίησης των εσόδων από διαφημίσεις και από τις εισπράξεις από την πώληση των εντύπων και στο μέλλον.

Τα υφιστάμενα νομικά εμπόδια για τη χρήση αυτών των ποσών ήταν δύο:

Αφενός μεν ότι ο τραπεζικός λογαριασμός στον οποίο κατατίθεντο οι εισπράξεις από τις πωλήσεις των εφημερίων και τις διαφημίσεις είχε συμφωνηθεί να παραμένει ‘δεσμευμένος’ για όσο διάστημα οι τράπεζες είχαν ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις κατά του ΔΟΛ.

Η συμφωνία περί δεσμευμένου λογαριασμού αναφερόταν στις συμβάσεις ομολογιακών δανείων του ΔΟΛ ως ενοχική υποχρέωση, δεν είχε όμως υπογραφεί ειδική εμπράγματη συμφωνία περί ενεχυράσεως του τραπεζικού λογαριασμού.

Το δεύτερο εμπόδιο ήταν ότι όλες οι υφιστάμενες και μελλοντικές απαιτήσεις του ΔΟΛ από τις πωλήσεις των εντύπων του, απαιτήσεις του ΔΟΛ κατά της εταιρείας ΑΡΓΟΣ Α.Ε.που αναλαμβάνει τη διανομή των εντύπων και τις σχετικές εισπράξεις, όλες οι απαιτήσεις αυτές είχαν προεκχωρηθεί υπέρ των τραπεζών για όσο διάστημα υφίστανται εκκρεμείς οφειλές του ΔΟΛ κατά των τραπεζών.

Η Απόφαση απαντά εμμέσως πλην σαφώς επ’ αυτών και φαίνεται να λύνει τα σχετικά εμπόδια.

Η Απόφαση αναφέρει ρητά ότι ο διορισμός του ειδικού διαχειριστή επιφέρει την αναστολή των ατομικών διώξεων όλων των πιστωτών της επιχείρησης. Κατά την Απόφαση η αναστολή αυτή των ατομικών διώξεων δεν ταυτίζεται με την αντίστοιχη έννοια του γενικού Πτωχευτικού Δικαίου, ούτε υπόκειται στις αιρέσεις και περιορισμούς που έχει η αντίστοιχη έννοια στον Πτωχευτικό Κώδικα. Η αναστολή των ατομικών διώξεων του ν. 4307/2014 αφορά όλους τους πιστωτές του ΔΟΛ, είτε αυτοί έχουν εμπράγματη εξασφάλιση είτε όχι. Έτσι, η Απόφαση ορίζει ότι αναστέλλεται η δυνατότητα λήψεως μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης τόσο από πιστωτές του ΔΟΛ που δεν έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις όσο και από τις πιστώτριες τράπεζες που διαθέτουν εμπράγματες εξασφαλίσεις.

Επίσης, συνάγεται ότι η αναστολή των ατομικών διώξεων επιφέρει και την αναστολή εκτέλεσης των όποιων εννόμων συνεπειών έχει η συμφωνία περί τήρησης ενός τραπεζικού λογαριασμού ως ‘δεσμευμένου’, ανεξαρτήτως από το αν αυτή η συμφωνία είχε μόνον ενοχικό ή ακόμα και εμπράγματο χαρακτήρα.

Σε άλλο σημείο της Απόφασης ορίζεται ότι ο διορισμός του ειδικού διαχειριστή έχει ως συνέπεια την απώλεια της εξουσίας διάθεσης οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου της επιχείρησης από την τωρινή της διοίκηση και άρα έχει τις συνέπειες της πτωχευτικής απαλλοτρίωσης. Στο πλαίσιο της ‘κλασσικής’ πτώχευσης γίνεται δεκτό ότι λόγω της πτωχευτικής απαλλοτρίωσης (απώλεια της εξουσίας διάθεσης του οφειλέτη) παύουν να έχουν ενέργεια όλες οι συναφθείσες εκχωρήσεις μελλοντικών απαιτήσεων. Κάθε νέα απαίτηση που γεννάται και εισπράττεται μετά την κήρυξη της πτώχευσης (εδώ μετά το διορισμό του ειδικού διαχειριστή) δεν ανήκει στις πιστώτριες τράπεζες αλλά ανήκει στην πτωχευτική περιουσία. Σε εφαρμογή της ίδιας αυτής αρχής, με τον διορισμό του ειδικού διαχειριστή, όλες οι μελλοντικές απαιτήσεις του ΔΟΛ κατά της εταιρείας ΑΡΓΟΣ, που διανέμει τα έντυπα του ΔΟΛ και εισπράττει το σχετικό τίμημα, εντάσσονται στην περιουσία που διοικεί ο ειδικός διαχειριστής και όχι στην περιουσία των τραπεζών που είχαν συστήσει ενέχυρο των απαιτήσεων αυτών.

Από το διορισμό του ειδικού διαχειριστή και εξής, οι απαιτήσεις του ΔΟΛ κατά της ΑΡΓΟΣ δεν δεσμεύονταν από το βάρος του ενεχύρου που είχε συμφωνηθεί προ του διορισμού του ειδικού διαχειριστή. Και αυτό όχι μόνο λόγω της αναστολής των ατομικών διώξεων αλλά και λόγω της πτωχευτικής απαλλοτρίωσης.

Επομένως, η Απόφαση παρέχει στο ειδικό διαχειριστή πλήρες νομικό οπλοστάσιο προκειμένου ο τελευταίος να επιδιώξει την είσπραξη κάθε ποσού που κατατίθεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς του ΔΟΛ και την χρήση των ποσών αυτών για τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης. Αν δεν το κάνει, ή δεν βρει άλλο τρόπο να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία της επιχείρησης (λ.χ. νέος δανεισμός), τότε δεν μπορεί να συνεχίσει τακαθήκοντά του και θα πρέπει να ζητηθεί η ανάκληση του διορισμού του.
 

Facebook Comments