Όλοι συμφωνούν ότι είναι άγνωστος ο αριθμός των Ελλήνων που ενώ δεν θα ψήφιζαν σε εθνικές εκλογές, τώρα θα διευκολυνθούν πραγματικά  να το κάνουν με τον νόμο που ετοιμάζεται να περάσει η κυβέρνηση. Άγνωστος ο αριθμός τους και πολύ μακρινή η επόμενη εκλογική αναμέτρηση για να προβλέπει κανείς τι πρόκειται να ψηφίσουν τότε αυτοί οι άνθρωποι. Η ΝΔ έχει μια γενική πεποίθηση ότι σήμερα έχει την πλειοψηφία τους, ο Σύριζα την βεβαιότητα ότι δεν είναι δικοί του (γιατί άραγε αν τους έδιωξαν οι δεξιοί και οι Πασόκοι;), όμως κάθε υπολογισμός είναι παρακινδυνευμένος. Δεν έχει νόημα σήμερα.

Αν κάτι έχει νόημα στην σημερινή συγκυρία, είναι ότι ο πρωθυπουργός συνεχίζει ακάθεκτος να βάζει την πολιτική ατζέντα στα ζητήματα που αυτός επιθυμεί, δίχως κανένας να φαίνεται ικανός να αμφισβητήσει την πολιτική του κυριαρχία. Η απόλυτη μάλιστα απόδειξη γι αυτό είναι το γεγονός ότι (εκτός του Σϋριζα) όλα τα υπόλοιπα κόμματα σχεδόν συμφώνησαν με την κυβερνητική πρωτοβουλία. Τι δείχνει αυτό; Ότι οι ηγέτες των μικρότερων κομμάτων «διαβάζουν» την λαϊκή διάθεση απέναντι στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και συμπεραίνουν ότι μια  εναντίωση τους σ’ αυτές θα τα βλάψει. Δεν συμβαίνει αυτό συχνά στην Ελλάδα ξέρετε.

Γιατί γίνεται αυτό; Προφανώς είναι ο λεγόμενος «μήνας του μέλιτος», τον οποίον όμως ο Κυριάκος εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Πλην δεν αρκεί αυτό. Κατά πάσα πιθανότητα, η ελληνική κοινωνία αποδεικνύεται ώριμη πια σε κάποιες θεσμικές παρεμβάσεις που παλιότερα θα ξεσήκωναν θύελλες αντιδράσεων και ιδεολογικοπολιτικούς πολέμους στο εσωτερικό μας. Μάλλον ο κόσμος αποφάσισε ότι είναι καιρός να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά μπας και δούμε άσπρη μέρα κι αφού ο Κυριάκος έγινε εκφραστής αυτού του ρεύματος ο κόσμος είναι μαζί του. Με τον κόσμο να είναι μαζί του, ακολουθούν και κάποια από τα κόμματα, τουλάχιστον αυτά που δεν έχουν ζητήματα αυτοπροσδιορισμού τους.

Πόσο θα κρατήσει αυτό; Κανείς δεν ξέρει. Μπορεί λίγους μήνες, μπορεί και χρόνια. Εξαρτάται από τις αντοχές του πρωθυπουργού, από την απόδοση της κυβερνητικής πολιτικής στην οικονομική ανάκαμψη, από τον ρυθμό βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών, από την μείωση της ανεργίας και από πολλά ακόμα. Θεωρητικώς, όσο θα βελτιώνεται η ζωή του κόσμου, τόσο θα νομιμοποιούνται μέσα στο μυαλό του και οι μελλοντικές θεσμικές αλλαγές τις οποίες έχει κατά νου να κάνει ο Μητσοτάκης. Αυτή την περίοδο είμαστε στον αντίποδα της αντίληψης που υπήρχε στα μνημονιακά χρόνια, ότι «μεταρρύθμιση» σημαίνει καταστροφή. Τώρα ο κόσμος τις αποζητά μεν, αλλά περιμένει και τα αποτελέσματα τους. Όσο τις αποζητά, τόσο ο Κυριάκος θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και τόσο βασικός του αντίπαλος θα βρίσκεται στριμωγμένος στην γωνία δίχως ακροατήριο.

Facebook Comments