Οξύνθηκε απότομα το πολιτικό σκηνικό, αυτό είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Ο Ανδρουλάκης μπήκε φουριόζος από το παράθυρο, ο Τσίπρας άρχισε τις φωνές στην εξώπορτα με προφανή στόχο να προλάβει την έφοδο από το παράθυρο και ο Μητσοτάκης που διαθέτει ακόμα το πεπόνι και το μαχαίρι των εξελίξεων υποχρεώνεται να ξανασκεφτεί τους σχεδιασμούς του από την αρχή. Άλλο το παιχνίδι για δυο κι άλλο το παίγνιο με τρείς, έστω και αν το δημοσκοπικό άθροισμα των δυο μικρών, ισοδυναμεί με την ισχύ του μεγάλου.

Έτσι είναι η πολιτική, αλλάζει μέρα με την μέρα. Εκεί που ο Κυριάκος είχε σίγουρο τον περίπατο για την δεύτερη τετραετία, εκεί που ο Τσίπρας ένιωθε να μην απειλείται ως δεύτερος πόλος και ήλπιζε σε κάποιο στραβοπάτημα Μητσοτάκη, εκεί που τέλος πάντων όλα ήταν περίπου δεδομένα, έσκασε μύτη και καινούριος παίχτης. Όχι για να σαρώσει εν μία νυκτί τα δεδομένα, αλλά για να αναστατώσει επί του παρόντος το σύστημα και να βάλει μια κάποια σφραγίδα στο σκηνικό μεσομακροπρόθεσμα.

Οι τέσσερις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών επιβεβαίωσαν ότι πράγματι κάτι γίνεται. Η σχέση 4 προς ένα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, έγινε απότομα 2 προς 1 ή και 1,5 προς 1. Δεν μπορεί να είναι ευτυχής ο Τσίπρας, εξ ου και το γιουρούσι του. Απαιτεί εκλογές αν και ξέρει πως αν το αίτημα του γινόταν δεκτό θα τις έχανε πανηγυρικά. Μοιάζει οξύμωρο, αλλά δεν είναι. Ο Αλέξης δεν είχε άλλη επιλογή από την επίθεση, έστω κι αν αυτή φαντάζει μάταιη.

Τώρα είναι η σειρά του Μητσοτάκη να σκεφτεί. Θα παραμείνει στα αρχικά του σχέδια που ήταν (εύκολες) εκλογές στο τέλος της τετραετίας ή μαζεύτηκαν ξαφνικά πολλοί απρόβλεπτοι παράγοντες και πρέπει ξαναμετρήσει τα πράγματα. Κλείνω προς το δεύτερο, άλλωστε τώρα πια θα έχει και τυπική δικαιολογία να κάνει την κίνηση του. Άλλο είναι να μην σου ζητά κανείς εκλογές κι άλλο να ξελαρυγγιάζονται καθημερινά οι αντίπαλοι ζητώντας τες. Η όξυνση δεν υποβοηθά την καλή διακυβέρνηση, αντιθέτως την υπονομεύει καθημερινά.

Ειλικρινά δεν ξέρω τι έχει ο Τσίπρας στο μυαλό του ως επόμενη κίνηση, μετά το «κάνε τώρα εκλογές». Ο Ανδρουλάκης πρέπει να καταφέρει να διατηρήσει το κοινωνικό ενδιαφέρον γι αυτόν και μετά από ένα δίμηνο από σήμερα. Ο Κυριάκος απλώς έχει να επιλέξει τον χρόνο των εκλογών, έχοντας ως δεδομένο ότι στις δεύτερες κάλπες που θα στηθούν σε τριάντα μέρες απ’ τις πρώτες θα χει να αντιμετωπίσει έναν ηττημένο και εξουθενωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας τι αλήθεια ελπίζει; Ποιος ξέρει; Προσωπικά πιστεύω ότι κινείται σε κενό στρατηγικής, αλλά ας περιμένουμε να δούμε…

Facebook Comments