WSJ: Η Ελλάδα και όχι η Ιταλία η μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωζώνη

Ο κίνδυνος να ξεσπάσει μία νέα ελληνική κρίση είναι ρεαλιστικός, εκτιμά η Wall Street Journal. Και γι’ αυτό η Ελλάδα και όχι η Ιταλία είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωζώνη.

Ο γνωστός σχολιογράφος Σάιμον Νίξον, καταπιάστηκε με τις εξελίξεις στο πολιτικό τοπίο της Ιταλίας μετά το «όχι» στο δημοψήφισμα και την παραίτηση του πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι, επισημαίνοντας πως οι αγορές περίμεναν την ήττα και είχαν προετοιμαστεί καταλλήλως. Αντιθέτως, όπως έγραψε, η Ελλάδα παραμένει μία μεγάλη δοκιμασία για τη ζώνη του ευρώ και αν δεν επιτευχθεί σύντομα η συμφωνία, η επόμενη ευκαιρία δεν δύναται να παρουσιαστεί νωρίτερα από το καλοκαίρι του 2017. Τότε, όπως τονίζει, η Ελλάδα πιθανόν θα είναι αντιμέτωπη πάλι με πιέσεις ρευστότητας. Κάτι που θα υπονομεύσει το ελληνικό πρόγραμμα.

«Για μία ακόμη φορά φέτος, οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. Το ιταλικό δημοψήφισμα κατέληξε σε ηχηρή ήττα του Ματέο Ρέντσι και την παραίτησή του. Αλλά ο ουρανός δεν έπεσε, το ευρώ έπεσε, αλλά μετά ανέκαμψε και τα ιταλικά ομόλογα και οι τραπεζικές μετοχές μετά βίας »κουνήθηκαν»», αναφέρει το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας.

«Γιατί οι αγορές δεν αντέδρασαν όπως πολλοί φοβούνταν ή ήλπιζαν εκείνοι που ονειρεύονται την αποτυχία του ευρωπαϊκού πρότζεκτ; Η μία απάντηση είναι ότι οι αγορές ανέμεναν την ήττα του Ρέντσι. Η άλλη ότι το δημοψήφισμα, όπως η ψήφος υπέρ του Brexit και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, από μόνη της δεν αλλάζει τίποτα. Θα ακολουθήσουν πολιτικές συνέπειες, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς ποιες θα είναι αυτές και οι αγορές θα περιμένουν για να τις αξιολογήσουν», γράφει ο Νίξον.

Ο σχολιογράφος τονίζει πως τα προβλήματα της Ιταλίας θα περιοριστούν εντός της χώρας, σε αντίθεση με την Ελλάδα. «Η πιο επείγουσα δοκιμασία για την ικανότητα της ευρωζώνης να λαμβάνει αποφάσεις δεν είναι η Ιταλία αλλά η Ελλάδα. Η Ιταλία θα γίνει πρόβλημα της ευρωζώνης μόνο αν αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από τη νομισματική ένωση. Κάτι που φαίνεται απίθανο όσο η ΕΚΤ συνεχίζει να αγοράζει τα ομόλογά της», γράφει χαρακτηριστικά.

«Ομως, ο κίνδυνος για μία νέα ελληνική κρίση είναι ρεαλιστικός», προειδοποιεί ο Νίξον, «εκτός και αν η ευρωζώνη μπορέσει να βρει έναν τρόπο να βγει από το μακροχρόνιο αδιέξοδο ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Γερμανία και το ΔΝΤ, για την επόμενη φάση του ελληνικού προγράμματος». «Η Γερμανία έχει πει ότι δεν θα εκταμιεύσει περαιτέρω χρήματα αν το ΔΝΤ δεν μπει στο πρόγραμμα. Το Ταμείο δεν μπαίνει στο πρόγραμμα μέχρι η ευρωζώνη να συμφωνήσει να βάλει το ελληνικό χρέος σε βιώσιμη βάση. Αλλά η ευρωζώνη δεν θα ξέρει πόση ελάφρυνση χρέους χρειάζεται η Ελλάδα μέχρι η Αθήνα και οι δανειστές της συμφωνήσουν ποιοι θα πρέπει να είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι του προϋπολογισμού όπως και πώς τα επιτευχθούν».

«Κανείς δεν θέλει άλλο ένα αποτυχημένο ελληνικό πρόγραμμα. Τουλάχιστον όχι όταν η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας ενισχύεται. Παρόλα αυτά, κάποιοι αξιωματούχοι πασχίζουν να δουν πώς μπορεί να επιλυθεί η κατάσταση. Και αν η ευρωζώνη πασχίζει να επιλύσει της διαφορές της για την Ελλάδα, τι λέει αυτό για την ικανότητα της ένωσης αν καταστεί αναγκαίο να βοηθήσει την Ιταλία;», καταλήγει ο Νίξον.