Και αφού καταφέραμε να μείνουμε σπίτι μας το Πάσχα, επιβεβαιώνοντας μια πρωτόγνωρη ωριμότητα για τα δεδομένα του «αντάρτη Έλληνα», μπαίνουμε με το καλό στην τελευταία φάση του αποκλεισμού μας στο σπίτι. Τώρα θα αρχίσουμε να αφαιρούμε δόντια από την τσατσάρα σαν τους παλιούς φαντάρους που μετρούσαν τις μέρες θητείας που τους απέμεναν. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν προς την βεβαιότητα ότι πρώτα θα περάσουμε εντός του σπιτιού το τριήμερο της πρωτομαγιάς και στην συνέχεια θα μας αμολήσουν. Δεν αποκλείεται αυτό να γίνει και μια βδομάδα νωρίτερα, από τις 27 Απριλίου, προσωπικά θα ποντάριζα λιγότερα σ’ αυτή την εκδοχή. Με περιορισμούς και σταδιακό άνοιγμα δραστηριοτήτων, πάντως μπορούμε με βεβαιότητα να λέμε ότι τον Μάιο δεν θα χρειαζόμαστε SMS για να βγούμε από το σπίτι.

Κι αφού βγούμε και αναστενάξουμε ανακουφισμένοι, θα κάνουμε όλοι μαζί μια βουτιά στα δύσκολα. Οι επιχειρήσεις θ’ ανοίξουν σταδιακά και με μέγιστη προσοχή, αλλά κανείς δεν ξέρει αν η λειτουργία τους θα είναι βιώσιμη, με δεδομένη την μειωμένη αγοραστική δύναμη των πολιτών-καταναλωτών. Και μόνο το γεγονός ότι θα λείψουν από την ελληνική οικονομία τα 20 δις ευρώ του τουρισμού, φτάνει για να αντιληφθούμε τι οικονομικό πλήγμα θα υποστούμε όλοι μας. Πολλοί λένε ότι το πλήγμα θα ναι πρόσκαιρο, αλλά και πάλι ένας χρόνος οικονομικής δυστοκίας καταλήγει ανυπόφορος όταν έχεις πίσω σου μια ολόκληρη δεκαετία υπομονής και εγκαρτέρησης.

Δεν γράφω κάτι πρωτότυπο, το ξέρω. Όμως κάθε πρόβλεψη άλλου είδους, πιο απτή και συγκεκριμένη, είναι πέραν των δυνατοτήτων του δημοσιογράφου, του οικονομολόγου, ακόμα και του υπουργού οικονομικών. Ζούμε μια καινούρια πραγματικότητα, μη ανιχνεύσιμη από τα ραντάρ που χρησιμοποιούσαμε ως τώρα. Η κυβέρνηση θα βοηθήσει, το ίδιο και η Ευρώπη, ποιος όμως μπορεί να πει ότι αυτή η βοήθεια θα είναι αρκετή; Και τι σημαίνει αρκετή; Ποιο είναι το ζύγι; Ο ευρωπαϊκός νότος φωνάζει ότι τα λεφτά που δίνει ο βορράς είναι λίγα, ο Τσίπρας φωνάζει ότι τα λεφτά που δίνει ο Κυριάκος είναι ελάχιστα και θα δοθούν αργά. Όσοι κατέχουν τα ταμεία απαντούν ότι χρειάζεται συνετή διαχείριση, διότι το «χρήμα από το ελικόπτερο» είναι ακαδημαϊκό σχήμα όχι εφαρμοσμένη πολιτική με σίγουρα αποτελέσματα.

Τουλάχιστον φαίνεται ότι ξεκαθάρισαν οι προθέσεις του Μητσοτάκη αναφορικά με την πιθανότητα εκλογών το φθινόπωρο. Το σκέφτηκαν δυο και τρεις φορές στο Μαξίμου, πολύ θα το ήθελαν αρκετοί εκεί μέσα για να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση, όμως φαίνεται ότι τα προβλήματα είναι ανυπέρβλητα. Η περίοδος είναι πολύ ρευστή για οποιονδήποτε προγραμματισμό. Άρα το πεδίο είναι καθαρό τουλάχιστον ως το 2021, που υποθέτουμε ότι θα ξεπεραστεί οριστικά ο εφιάλτης του κορωνοϊού με την εύρεση είτε εμβολίου, είτε αξιόπιστων φαρμάκων. Τότε ενδεχομένως να έχουμε και πολιτικές εξελίξεις, όμως το 2021 φαίνεται σήμερα πιο μακρινό κι από τον αστερισμό του Κενταύρου.

Από τα μέσα Μαΐου θα ξαναμπούμε όλοι μαζί στον αγώνα της βιοπάλης και του συμμαζέματος των οικονομικών ερειπίων της πανδημίας. Με τον φόβο της αναζωπύρωσης πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας, με μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση λόγω της επιτυχημένης υγειονομικής μάχης που δώσαμε, αλλά με τεράστιες δυσκολίες στην οικονομική μας καθημερινότητα. Πολλοί από μας θα χρειαστεί να περιμένουν έναν ολόκληρο χρόνο για να ξανάρθουν οι ξένοι πελάτες τους, άλλοι θα ανοίξουν τα μαγαζιά τους αλλά θα βλέπουν ελάχιστους να μπαίνουν μέσα. Δύσκολα τα πράγματα.

Βδομάδα την βδομάδα, μήνα τον μήνα θα το πάμε το πράγμα. Θα ξέρουμε ότι του χρόνου τέτοια μέρα τα πράγματα θα είναι πάλι ελπιδοφόρα, ως τότε πρέπει να δείξουμε ξανά τον ατσάλινο χαρακτήρα που δείχνουμε αυτές τις μέρες τηρώντας τους περιορισμούς. Θα τα βολέψουμε, στο κάτω-κάτω σήμερα υπάρχει κυβέρνηση που δείχνει να προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών και να δείχνει την ευελιξία, την πυγμή και την φαντασία που χρειάζεται. Σε τελευταία ανάλυση, δεν μας τσάκισαν δέκα χρόνια κρίσης. Θα το κάνει τώρα ένας ιός, τον οποίον μάλιστα ειδικά εμείς νικήσαμε;

Facebook Comments